20 december 1995

geplaatst in: verhalen | 0

Ja,we gaan ver terug in de tijd en waarom? Op deze dag vond ik mijn moeder in ons ouderlijk huis zittend op de bank ogen en mond wagenwijd op en een plastic zak in haar rechterhand.Ik wilde haar helpen om de zak naar haar mond te brengen maar de zak zat stevig tussen haar wijsvinger en duim.

Mijn vader stond in de keuken te koken weet niet meer wat maar de geur kon ik op dat moment niet thuis brengen.Ik kwam naar hem toe en zei;mama zit op de bank en waarom heb je geen hulp verleend of mij geroepen.Een gemompel kwam er uit zijn mond waar ik van op uit maakte ik bel straks de dokter.

Ik die woest werd heb gelijk gebeld naar de huisarts en gelukkig hij had doktersdienst maar moest wat vragen beantwoorden op vragen die hij stelde en niet veel later stond hij in onze woonkamer en het enige wat hij zei is je moeder is overleden.Mijn brains werkte niet op te maal maar ik belde mijn oudste broer Ron en vertelde hem het als eerste dan belde ik de andere.

Mijn oudste broer Nico geen zoon van mijn vader kon ik alleen bereiken via zijn zwager want mijn broer Nico is doof.Hij is zo geboren doof maar hij kon wel praten je heb een verschil doof gewoon of stomdoof of is doofstom maar dat laatste is dan kan niet oren en praten.Iedereen kwam bij mijn ouders thuis de doodsoorzaak weet ik niet exact meer maar de tijd werd in de ochtend vastgesteld.

Mijn moeder werd in een lijkenzak gedaan en ging met de lijkenauto mee verstijfd heb ik op balkon gekeken hoe hij weg reed en van binnen voelde ik mij heel schuldig. Waarom vraag jullie zich af ik hoor jullie denken in mijn hoofd.Nooit eerder heb ik die verteld neergezet want ik heb de avond ervoor een grote ruzie gehad met mijn moeder en daar is mijn schuldgevoel nooit meer kunnen praten en nooit vergeving kunnen vragen heb jaren ermee gelopen.

Tot misschien twee jaar geleden kan ook meer zijn ik weet het niet exact.Vertelde mijn broer Ron midden in de nacht belde mijn moeder hem en vertelde over de ruzie die zij en ik hadden en dat ik mij niet schuldig hoefde te voelen en zij het mij vergeven had.Ik barste in huilen uit want ik had altijd in mijn achterhoofd het is mijn schuld dat zij overleden is omdat misschien haar hart het had begeven door de ruzie die wij hadden en ik haar nooit om vergeving kan gaan vragen maar er viel een hele zware last van mij af.

Mama ik weet dat je daar waar je bent geen pijn meer heb en dat vind ik een fijne gedachte maar hier mis ik jou heel erg.Ik weet ook dat jij ziet dat ik geen contact heb mijn dochter en dat jij het nooit zou hebben geaccepteerd hoe de gang van zaken hier verlopen maar jij bent wel heel blij dat ik met mijn kleindochter Maevy kan zijn.Jij zelf mama zou heel veel achterkleinkinderen hebben en die zou jij op welke manier ook zoveel liefde gegeven hebben.

Jij vond mij altijd een sterke vrouw en te eigenwijs altijd dingen tot het uiterste drijven en dat jij ooit zei dat jij zo wilde zijn maar ik wil als jou zijn mam moedig en de liefste oma op de hele wereld zijn.Lieve mam gefeliciteerd met je verjaardag uit het oog maar nooit uit mijn hart ik hou van jou mam de beste,liefste moeder ooit,

Liefst je dochter Esther 😘