24 november 2017

geplaatst in: verhalen | 2

We leven al in de elfde maand van 2017 en dan hebben we nog een paar weken of hoewel nog een maand voor we het nieuwe jaar inluiden.
We hebben al vorst gehad een dagje en ook een hagelbui en veel regen en ook een dagje heel dikke mist dat is niet vreemd voor deze maand van het jaar

Maar voor mij is deze maand wel heel speciaal want mijn liefje en ik zijn dan zeven jaar samen,waar we veel lief en leed hebben gedeeld.
Zeven jaar is voor mij wel een hele prestatie om in een relatie te zijn.

Lieve Marco,

Ik bewonder je enorm voor alle steun en liefde die jij mij iedere dag geef.
Het was voor jou soms wel eens moeilijk om mij te begrijpen.
Jij weet precies wanneer ik het moeilijk heb en daar hebben we geen woorden
voor nodig,jij kent mij nog beter dan ik mijzelf ken.
Ik zie er wel uit als een volwassen vrouw,maar soms ben ik in mijn doen
en laten net een klein kind.
Maar gelukkig weerhoud jou het er niet van om van mij te houden.
Jij heb mij veel geleerd hoe ik moet omgaan met elke situatie in mijn
leven en daar ben jij mij grootste steun in.
Ik kan met jou lachen en huilen en jij weet mij altijd met goede raad 
dan kom ik weer met beide benen op de grond.
Door jou heb ik veel leren praten en verwerken en jou schouder is er altijd
als ik die nodig heb.
Jij bent niet moeilijk want er is overal een oplossing voor.
Vanaf de eerste dag wist ik dat ik met jou oud wil worden want we maakte
elkaars zinnen af,we hadden al รฉรฉn gedachte.
Ik hou ontzettend veel van jou mijn liefste schat……..

Liefst ๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹Esther๐Ÿ’‹๐Ÿ’‹

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *