Zondag 28 mei de hele dag lui op mijn reet gezeten en genetflixt kijk de serie The Crown en voor de rest een wasje gedraaid en opgehangen en af en toe een hazenslaapje gedaan en rond vijf was ik echt zo moe dat ik tot ik in slaap viel op bed lag en had het denk ik nodig zoveel slaap.
Maandag 29 mei zit nog heerlijk op de bank en zie het zonnetje schijnen en de bomen geven aan dat er een windje staat en ik denk ga eerst even een ontbijtje klaar maken en dan zie ik wel waar of hoe ik mijn dagje door breng.Zag ik in ene dat Dennis(beste vriend van ons(mij)jarig gelijk even gebeld om hem te feliciteren hij vroeg ook gelijk:”wat ga je doen”, dacht naar de Vlietland te gaan en was ook al op de parkeerplaats maar die stang van mijn bolderkar trok ik weer er helemaal uit en dacht ga lekker naar de La Place om een lunch te nuttigen.
Dus mijn bolderkar weer in de auto gedaan en lekker op mijn gemak die richting op gereden wat was het eigenlijk druk op de weg allemaal richting Leiden gelukkig moet ik de andere kant op snel een parkeerplek gevonden ook daar was het super druk maar nu hopen dat ik een plek op het terras kan bemachtigen.
Stond te denken een broodje of wat warm ging voor een focaccia met tonijn en rode ui en een vanille latte sta ik op mijn drinken te wachten zegt de medewerkster achter de balie:”ben jij niet een medewerkster bij AH in Amsterdam en sta je daar niet achter de broodafdeling”,ik kijk haar aan en zeg;”ja,dat klopt dat je mij hier uit deze buurt mij herkent”…….begint ze te lachen en zegt;”doe daar een paar keer per week boodschappen. Ik betaal mijn rekening en loop het terras op en denk heb toch wel een hele bekende kop voor de AH😂😂😂😂.
Gelukkig kan ik aan mijn tafeltje wel roken is geen must maar wel fijn maar mijn broodje en latte smaken mij heerlijk.
En terwijl ik aan het eten ben komt moeder eend met haar kinders langs degene die hier op de foto staat is de kleinste van de drie.
Na mijn eten rij ik nog even langs het tuincentrum Bosrand in Alpen aan de Rijn en koop nog een lekker rolkussen had er al een maar daar heb ik Marco zijn oude kussen bij gepropt was er nog een uit zijn jeugd.
Omdat ik Marco toch mis om hem vast te houden tijdens film kijken kan ik nu dit rolkussen stevig vast houden niet vaak maar af en toe is het wel een troost als ik mij verdrietig voel en ik heb het geregeld nog moeilijk het alleen zijn geen Marco meer waar ik gesprekken mee kan voeren lieverd ik mis jou zo erg het is soms eenzaam zonder jou kon ik je nog maar een uurtje per dag vasthouden en in je oor fluisteren hoeveel ik van jou hou.
Vier maanden zonder jou en nog steeds draag ik zoveel verdriet met mij mee bij sommige blog vloeien de tranen langs mijn wangen en schreeuwt mijn hart om jou. Ik leef op alle herinneringen die wij samen beleefde en jij leeft voort in mijn hart love you,
Liefst Esther 😘
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.