Waar ik vroeger een tik op de vingers kreeg van mijn ouders als ik het jongere broertje van mijn moeder gewoon Jona tegen wilde zeggen in plaats van Oom Jona is het vandaag de normaalste zaak van de wereld om je ouders bij de voornaam te noemen en jij en je te zeggen.
Misschien is het ouderwets hoe mijn ouders ons opgevoed hebben in de jaren โ70 maar ik zocht op het internet ernaar en iemand had er een blog over geschreven is het onbeleefd om zo je ouders bij de voornaam aanspreken.
Bij mijn familie kozen mijn broers en zus zelf hoe ze aangesproken wilde worden de een wilde oom en de ander gewoon de voornaam ik vond het heel moeilijk om een keuze te maken voor mijn neven en nichten want ik vond dat er respect was met oom en tante net als met U aanspreken.
Tegenwoordig wordt er op ons werk gewoon met de voornaam gesproken en jij en je maar ik vind het moeilijk om het aan te horen omdat er vaak gezegd wordt Esther,jij moet dat doen in plaats Esther kan jij dat gaan doen.
Ik sprak de oudere generatie altijd met mevrouw en U aan tot hun aangaven je mag gewoon Jos,Miep of Greet zeggen en laat die U toch achterwege,maar in mijn achterhoofd hoorde ik het stemmetje van mijn moeder Nee,Esther dit heb je niet van mij geleerd.
Ben je dan onbeschoft om de voornaam en jij en je te zeggen misschien met een zinsopbouw wel als er een moet in voorkomt. Iedereen moet eigenlijk zelf weten hoe ze willen aangesproken te worden maar vaak als er een moet in voorkom dan doe ik net of ik ze niet hoor en pas als ze kan je zeggen dan doe ik het.
Stom hรจ kon er echt niet meer van slapen van het gejouw en geje dat ik weer te vroeg ben opgestaan,
Liefst Esther ๐
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.