Dat was even schrikken

Ik ging hier de deur uit vol goede moed want het werd weer een stralende dag ik reed de rondweg op en ik zag zo’n mooie lucht even aan de kant en een foto schieten.

Op de N 207 zag ik in de verte een schaduw staan/lopen wist niet wat dat exact was maar toen ik het naderde bleek het een man te zijn in zijn korte broek en T-shirt en in zijn hand een plastic zak. Dacht wat is dat dan waarom loopt er een man midden op de weg in het donker probeerde de tegenliggers te seinen toen bleek het een politiebusje te zijn in mijn achteruitkijkspiegel zag ik dat hun al gewaarschuwd waren dus het enige wat ik nog zag was zwaailichten maar dat was even schrikken.

Op het werk heerlijk gewerkt en voor mij een goed en verhelderend gesprek gehad met mijn leidinggevende ging ik met een heel goed gevoel richting de Vlietlanden waar mijn liefst schat met smart op mij zat te wachten. Heerlijk maaltijdsalade meegenomen voor hem met gegrilde kip en voor mijn kip kebab.

Het was voor een maandag best druk vond ik en toen kwamen Joost en Nienke nog even langs altijd gezellig om oude bekende te zien.

Rond zeven gingen we opruimen en namen we afscheid wij lopend naar de auto hun varend naar huis. Maar hun sloep wilt niet starten wij wachten op de brug en toen besloot Marco even te checken of ze al aan het varen waren en gelukkig was dat zo. Bleek Joost de sloep te willen starten zonder sleutels en dat gaat niet hè.

Thuis nog een bakkie thee en hup mijn bed in,dinsdag even geen Vlietlanden moet naar de garage.

Liefst Esther😘