We hebben de afspraak voor CT-scan staan op 11 november om kwart voor vier bij de poli 8A en ook dan gaan we maar eerst langs het winkelcentrum De Wall en we krijgen wat trek dus lekker samen als twee tieners een cheeseburger etend in de auto omdat zijn buik dikker wordt door het vocht halen we een nieuwe joggingbroek die Marco alleen nog maar aan kan.
Aankomen op de afdeling Marco aangemeld Marco kan nu al niet meer te lang staan hij zit is nerveus voor het hele gebeuren als we opgeroepen worden is het eigenlijk de bedoeling dat hij alleen naar binnen gaat maar met een gesprek mag ik toch mee.
Hij moet zijn schoenen uit en jas en trui met zijn joggingbroek en t-shirt aan moet hij op de tafel plaats nemen.
De vloeistof is al ingespoten en nu moet ik de kamer uit wachten tot het klaar is de deur werd weer geopend voor Marco geholpen van de tafel en hem aangekleed nu hadden we al meteen een afspraak staan voor de zestiende van zijn bloeduitslag en Marco zei tegen mij:”schat het is helemaal uitgezaaid en ik heb niet zo lang meer”. Van zijn uitspraak schrok ik heel erg ik moet er niet aan denken de feestdagen komen er aan bedoelt hij dat hij voor het nieuwe jaar overlijd ik moet alles laten bezinken afwachten op volgende denk ik hoop dat het niet zo is als dat Marco heeft gezegd.
Onderweg hebben we er over zitten praten wat nu moeten we nu alles echt regelen over hoe veel tijd zal het dan gaan. De volgende dag heeft Marco de notaris gebeld om alvast alles goed te regelen voor als ik alleen achterblijf.
Marco zijn bedrijven moeten opgeheven worden zijn auto moet ook iets voor gedaan worden maar laten we onze hoofden gaan legen dus we zijn bij Woerden afgeslagen en hebben bij Jysk staan kijken naar een logeerbed en een tuinset en over de spullen waar we het snel eens die worden dan ergens december geleverd.
Mijn hoofd zit zo vol en ik denk dat het bij hem veel voller zit maar we moeten zoveel gaan regelen en nu kunnen we dat nog gelukkig samen ik voel mij net een lopende zombie slapen lukt mij niet,mijn spelletjes ontspannen mij ook niet,tv kijken daar kan ik niet mij niet op concentreren hoe nu verder ik wil hem niet kwijt is er nog een mogelijkheid voor hem en voor mij.
Onrustige nachten ook voor Marco we bespreken het met HA er moeten zeker voor hem wat medicatie komen slaappillen. Ze werken niet nachten liggen we beiden te woelen in bed ik wil rust in mijn hoofd ik wil die donkere mist weg hebben wat wil en kan ik nog doen.
We moeten de uitslag afwachten seconden,minuten,uren een dag duurt ontzettend lang van alles gaat er door mijn heen tranen lopen langs mijn wangen ik hou het niet meer droog wil gaan gillen ben boos op alles en iedereen niemand kan mijn troost bieden voel mij zo verloren
Esther😔
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.