Dubbelgevoel

De afgelopen dagen liep ik met een steen in mijn maag,een heel onrustig gevoel weet niet of iemand dat ook ken maar ik was af en toe afwezig hoorde wel de gesprekken die gevoerd werden maar was er niet helemaal bij.

Ik weet ook waarom ik zo ben hoor dat heb ik al heel lang,het plotseling tegen komen van mijn dochter,dat gebeurd wel eens en dan raak ik een beetje van streek. Nou vinden jullie het misschien vreemd,maar ik kan mij daar niet in verklaren.

Dochter was afgelopen woensdag jarig en had daar mijn gevoel in uitgesproken en ik ben niet boos of kwaad geweest maar om haar te zien is dan dubbel. Het is al een paar voor gekomen en omdat zij ook gewerkt heeft bij dezelfde AH kennen sommige collega’s haar ook en daar praat ze ook mee.

Als ik haar daar zie praten zou ik wel naar haar toe willen rennen omhelzen en knuffelen,maar dat kan ik niet want ik weet nooit hoe ze zou reageren en ik denk dan als er ooit een contact zou plaats vinden dan moet er eerst een goed gesprek komen.

Weet dat ik veel pijn heb geleden en ik denk dat ik haar ook wel pijn heb gedaan,het is niet zo dat er bemiddeld tussen ons moet worden want ik geloof dat er ooit een dag komt dat we in elkaars armen zullen vallen.Zefanja ik hoop dat je een hele fijne en gezellige dag heb gehad😘😘