Heb ik weer hoor.

Vakantie is weer voorbij,maar heb het werk en collega’s gemist,dus met veel plezier begonnen met mijn werk.
Ik had wel wat last van mijn oor, maar dat had ik al een tijdje en dacht “het gaat vanzelf wel over”.
Lekker gewerkt op de maandag,wel wat vermoeiende benen,want ik moest weer even wennen aan het staan.
Dinsdag voel ik mij wel goed om gewoon mijn werk te doen,dus ook lekker aan de slag gegaan.
S’middags dat ik thuis kwam ging het nog wel tot het avond werd om 8 uur lag ik al onder de wol,was meteen vertrokken naar dromeland.
Woensdagochtend stond ik op met een bultje in mijn hals en gaf er geen gehoor aan en was lekker aan het werk tot ik mij steeds beroerder voelde,nee ga niet huis neem wel een twee ibuprofens in en doe net of er niets aan de hand is.
Maar voel wel dat mijn oor wat dik wordt,maar denk gaat wel weer over em met een dik oor,kan je ook werken. 😁😁
Na het werk naar huis gereden en voelde wel mijn oor wat pijn doen maar wilde er niet aan denken,dus op tijd naar bed en morgen weer werken.
Toen ik donderdagochtend op stond naar manlief zijn mobiel een app gestuurd of hij toch even een afspraak met de dokter wilde maken na twee uur.
Terwijl ik aan het werk was zei mijn collega Esther ga een afspraak maken met je huisarts dat oor ziet er niet uit.
Ik wuifde het weg met bel straks naar Marco en dan hoor ik wel of het gelukt is na werktijd.
Wel meteen met mijn leidinggevende gesproken dat ik een afspraak maak met mijn huisarts en als het niet anders of ik eerder weg kan.
Ik belde Marco en die zei je kan nu beter zelf bellen en hoe je voelt,zo gezegd,zo gedaan.
Met veel pijn en moeite mijn oorbellen eruit kunnen halen want was zo dik dat ze strak.
De assistent hoorde mijn verhaal aan en vroeg of ze mij terug kon bellen als ze met de dokter heeft overlegd,maar ik vertelde haar ik kom van mijn werk in Amsterdam en dat het wel een uurtje tot anderhalf kan duren ivm de drukte op de weg,dat was goed.
Na een minuut of tien belde ze terug ik kon komen en zo ging rond de klok van tien weg,gelukkig was het niet druk om iets over elven was bij de dokter,even wachten en kon binnenkomen.
Ik vertelde haar het verhaal opnieuw en ze zag mijn oor al hoe dik en rood hij was,kon op de behandeltafel plaats nemen,eerst gekeken of ik koorts had die was 37,2,
Toen moest ze kijken in mijn oor en ja hoor het aanraken was zo pijnlijk dat ik dacht even chill mevrouw de dokter.
Gelukkig niets aan de hand met mijn trommelvliezen en gehoorgang maar mijn oorschelp en oorlel zijn wel dik en rood.
Ze ging overleg plegen met een knoarts in het ziekenhuis in Woerden dus als die moeilijke benamingen daar begreep ik niks van maar toen ze het over antibiotica spraak was ik gelijk alert.
Dus ze hing de telefoon op en zei ik schrijf je aan antibiotica voor die snel zijn werking kan doen.
Ik viel haar gelijk in de rede en zei U moet wel kijken welke antibiotica ik kan nemen want ik ben er allergies voor bepaalde antibiotica’s.
Ze haalde meteen mijn dossier naar boven en ik hoorde alleen zeggen die ,die en die enz enz kan niet,nou dan kan ik deze geven denk ik.
Recept ligt bij de apotheek die meteen op gehaald en naar huis gegaan,thuis meteen een antibiotica ingenomen en mijn werk gebeld.
Uitgelegd wat de dokter had gezegd en Marco heeft de telefoon overgenomen en uitgelegd aan mijn leidinggevende dat ik direct bij de dokter moet terugkomen, als ik een alergische reactie krijg.

Met een heel duur woord is het Chondrodermatitus nodularis helices en het wordt ook wel kussenduivel genoemd…
Voel mij suf en misselijk van de antibiotica en ga nu even mijn rust pakken wens iedereen een fijn en zonnig weekend toe….

Liefst💋💋Esther💋💋