Ik feliciteer mezelf met het behalen van negen jaar aan het bloggen. Weet nog dat ik voor het eerst bezig was en niet precies waar over ik zou gaan schrijven.Heb mijn eerste bericht in juni 2015 geschreven en stelde mij zo voor aan de wereld mijn Familie en dan pas weer in augustus 2015 en later in oktober 2015 het werd mijn uitlaatklep hoe en wat ik deed in mijn leven.
Namate te tijd vorderde begon ik meer te schrijven want ik had mijn moeder verloren en zij was mijn steun en toe verlaat.Vooral op haar verjaardag en sterfdag maakte ik een gedicht.
Ook schreef ik ieder jaar op de verjaardag van mijn kids in oktober is mijn dochter jarig en in januari mijn zoon want hun miste ik ook heel erg in mijn leven en dat gaf mij elke keer kracht als ik een gedicht maakte over hen.
De laatste anderhalf jaar schrijf ik over de grote liefde die ik mis in mijn leven en hoe ik mijn leven weer oppak dat is met ups en downs en het geeft mij zoveel energie want ik weet hoe trots sowieso twee dierbare mensen die abrupt uit mijn leven zijn gerukt.
Waar ik heel erg op teer zijn de mooie herinneringen die ik van hen heb wat waren het twee pracht mooie mensen die zo liefdevol in het leven stonden en als ik aan hen denk dan weet ik hoeveel ik van hen hou maar ook ontzettend veel mis en ja ik blijf mijn blogs schrijven en publiceer ze dagelijks en doe het met zoveel liefde dus op naar het volgend jaar,
Heel veel liefst Esther😘