Ik was best laat van huis weg gegaan en bedacht dat ik geen kleingeld had voor mijn collecte en het is niet zo dat iemand mij het verplicht ik doe dit uit mijn zelf en wat en hoeveel ik geef is ook aan mijzelf maar dat ik iets wil geven is meer dat ik het wil.De dienst was nog niet begonnen maar er waren al genoeg mensen die al aanwezig waren ik nam plaats op de vierde rij en natuurlijk helemaal bij de muur maar ook op het rooster van de verwarming.
Onderweg vroeg ik al om wijsheid en dat ik alles ook tot mij kon nemen en voor mij kwamen een moeder en zoon te zitten en toen er in de voordienst werd gevraagd om je heen te kijken was mijn hele rij leeg maar achter mij zaten twee bekende weet hun namen niet meer maar ik begroette hen vriendelijk en de vrouw voor mij die draaide zich om en stelde zich zelf voor als Ina en ik stelde mij ook voor en toen ging de dienst verder.
Na de collecte gingen de kinderen met hun begeleiders mee naar achter en dan zou zo het woord worden gebracht door Benjamin Smits maar ik vind het altijd mooi dat zij iedereen die het woord doet een zin,citaat heb geschreven en zo had Benjamin dit staan Mooi maar verborgen. Benjamin vroeg drie vrijwilligers en hij begon met iemand van 15+ en toen kwam Menno naar voren en hij kreeg een vraag waarom hij naar de kerk ging……eigenlijk kan ik zelf mijn antwoord geven……..ik ga naar de kerk om innerlijk rust te vinden,maar ook om naar het woord van God te luisteren en ook min of meer onder de mensen te zijn. Menno werd met een papiertje en pen naar achter gestuurd om de vier voorwerpen te kunnen benoemen.Daarna riep benjamin iemand in de leeftijd 35+ op en toen Kimberly er aan ook zij kreeg de vraag waarom zij naar de kerk ging en daarna mocht zij met een papiertje en pen naar achter,Menno was nog niet terug gekeerd maar nu de laatste vrijwilliger was in de leeftijd van 75+ en daar kwam Jan aan ook hij kreeg de vraag en een papiertje en pen. Inmiddels was Menno terug overhandigd zijn papier,niet lang erna kwam Kimberly en Jan eraan.
Wij in de zaal wisten niet wat voor voorwerpen er achter lagen maar Benjamin haalde ze te voorschijn een oude schoenleest,diskette,een diadoosje en een TikTok led lamp.De oude schoenleest symboliseerde dat je schoenen zijn gemaakt om naar de kerk te komen. De diskette symboliseerde om het woord op te slaan en de diadoosje is om het woord van God te bewaren en dat je het via een dia apparaat het kan afspelen maar dat ken ik nog wel mijn vader had er ook zo een en dan keken naar Laurel and Hardy op een groot witte sprei aan de muur dat was iets geweldigs waar ik als kind naar uitkeek.Een TikTok led lamp daar kan je je zelf mee opnemen en door het licht kom het beter tot zijn recht en door de drie vrijwilligers zie je een hele leeftijds kloof want op twee briefjes stond bij eerste voorwerp weten wij niet.
Toen kwam Benjamin met een bellenblaas daar zijn de meeste kleine kinderen gek op als vaders of moeders mooie bellen blazen dan lachen ze en dan het volgende moment moet het kapot gemaakt worden en dan heb je het moment nog een keer…….en om bellen blazen moet alles goed met elkaar samenwerken,vloeistof in de bellenblaas en als bellen wilt maken heb je uiteindelijk een goede adem(lucht) nodig om ze door de cirkel te blazen en ze heel te houden.
We hadden twee teksten uit de bijbel 2 koningen 6:13-17. De volgende tekst staat kolossenzen 3:12-17.
God vraagt probeer elkaar te steunen,adviezeren,liefde en vrede te geven want God zegt vergeef je naasten als zij jou iets hebben aangedaan want ik heb jou ook vergeven voor de fouten die jij heb gemaakt.Soms zeg ik weleens alles mij iets is aangedaan haat die persoon niet voor hij je heb aangedaan dan zeg ik alleen ik kan niemand haten ben boos,teleurgesteld maar haten dat niet.
Na de kerkdienst heb ik nog een heel gesprek met Ina en haar zoon Ruben over hoe ik bij deze kerk ben gekomen dan vertel ik alleen mijn nicht Cynthia en haar man Roman die hebben mij kennis laten maken met Lenie en Mark en ik ben gelovig opgevoed maar heb een hele tijd mijn rug gekeerd naar God en nu ben ik dus hier en ik voel mij elke zondag gezegend om hier te zijn en toen vroeg maar ik je knuffelen en dat mocht en dat vind ik fijn wederzijdse respect heel belangrijk vind ik,
Liefst Esther 😘