Oude herinnering

geplaatst in: verhalen | 1

Ik zag bij een andere blogster dit versje en vroeg aan haar via een reactie of ik hem van haar mocht nemen,en ze vond het prima.Volgens mij heb ik er wel eens overgehad maar ik heb vroeger als kind spraakles gehad,maar tegenwoordig heet het met een deftig woord logopedie. Dit was het eerste versje dat ik moet oefenen en uit mijn hoofd leren, zat vaak mezelf af te vragen hoe die ook alweer ging en ineens zie ik hem bij blogster Rietepietz en voelde net weer dat meisje dat het voorlas en soms een zinnetje vergat.

Vond lezen nooit leuk maar met veel begeleiding was het mij gelukt om te lezen zonder te spellen ben er heel blij mee dat mijn ouders mij dat hebben laten doen.

  1. rietepietz

    Kan me voorstellen dat het dan oude herinneringen boven haalt, Heel goed dat je destijds door gezet hebt en vooral de juiste hulp hebt gekregen. Er zijn nog steeds volwassen mensen die heel veel moeite hebben met lezen en dat belemmert hen toch behoorlijk in het dagelijkse leven. Meestal omdat zij zich schamen wat natuurlijk niet terecht is,, als je niet de juiste hulp krijgt zodra gebleken is dat “het gewone lesprogramma”niet voor een kind werkt blijf je tegen die achterstand aanlopen. Voor jou is het gelukkig helemaal goed gekomen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *