Rouwen=Verwerken 2

Fase:Onderhandeling,

Dan komt het onderhandelen aanbod want ik moet doorgaan met mijn leven zonder mijn geliefde en ik heb op de laatste dag voor Marco zijn ogen sloot de belofte gemaakt niet alleen aan hem maar ook aan mezelf om de draad weer op te maken en dingen te gaan ondernemen en hoe heb ik dat gedaan.

Als eerst heb ik hulp gezorgd in de vorm van naar een rouwcoach gaan zoeken en ik heb mijn inschreven bij een sportschool. Ook ging ik veel de deur uit ergens een hapje eten of gewoon op plekken gaan waar we vaak kwamen en het deed mij goed. Tuurlijk miste ik Marco heel erg maar de plekken gaven mij het gevoel van mooie herinneringen aan ons.

Had mijn werk weer rustig opgepakt en vond het zo fijn om mensen om mij heen te hebben maar ook fijn om over Marco te praten en ging ook naar ons favoriete strandje toe en lag op ons plekje en iedereen ontving mij met open armen maar na een aantal weken merk je dat het leven van andere door gaan maar mij leven stond niet echt stil maar het waren andere momenten alleen aankomen ergens en alleen weer weg gaan was soms wel moeilijk maar ik zette door.

Toen kwam Marco zijn urn thuis en toen voelde ik mij weer compleet klinkt misschien bizar maar zo voelde het voor mij wel en ik wilde meer uit het leven pakken ging nog meer werken en hield nog gesprekken met mijn rouwcoach en toen ging een keer alleen naar een film hier in het dorp en naar een theatervoorstelling en het beviel mij om onder de mensen te zijn het waren vreemde voor mij maar het voelde wel fijn kon genieten van alles om mij heen.

Nu doe alles wel stap voor stap maar na elke stap die ik neem voelt als een overwinning en ik werk onderhand fulltime weer en heb voor het eerst vakantie genomen om even tot rust te komen maar heb dat min of meer vol gepland(niet iedere dag)met wat rust pauze er tussen en het voelt echt goed. Wat voor mij echt een hele grote stap was om drie dagen en twee nachten in een hotel te zitten en dan bij het hotel ook in het restaurant ontbijten en dineren want daar zag ik wel heel erg tegen op maar ik wilde het heel graag.Het was voor de nachten wel zwaar kon heel moeilijk slapen maar wie weet wat ik nog meer ga ondernemen.

Ik ben echt met mezelf steeds meer aan het onderhandelen en weet je dit heb ik dertien jaar niet meer gedaan en ik kan zeggen ik heb er echt een voldaan gevoel over.Mijn leven zal weer heel veel vreugde en blijdschap geven met de mensen om mij heen. Ik noem geen namen maar de mensen weten wel wie ik er mee bedoel ik wil hun ook bedanken voor de dierbare vriendschap die we hebben,

Liefst Esther 😘