Rudolf Rodrigo Sodeike

geplaatst in: verhalen | 2

Mijn zoon Rudolf Rodrigo is vandaag jarig en nou zie ik iedereen denken maar haar zoon heet toch Robby we roepen wel deze naam steeds maar officieel is de namen bovenaan wel echt zijn naam.

Lieve Rob,

Je bent geen kleine jongen meer maar echt al een volwassen man van 27 lengtes oud. Wat vliegt de tijd voor mij leek het gisteren dat ik je net in mijn armen kreeg. Een klein jongetje met kleine vingertjes en teentjes en een koppie met best veel haar gitzwarte haar.

Een jongetje met een ondeugende oogjes die mijn hart deed smelten kon nooit lang boos op jou zijn. Maar nu is het zo lang dat ik jou gezien,vastgehouden,een knuffel,een kus, gefeliciteerd heb. Diep in mijn hart hoop ik dat er een dag komt waar we alles maar dan ook alles ooit kunnen uitspreken zonder dat we van elkaar weglopen en nooit meer achterom kijken.

Even een moment van jou en mij alleen zonder andere om ons heen,waar we elkaar recht in de ogen kunnen kijken om alles te bespreken en misschien lachen er later wel om dat het zolang heeft geduurd. Als je diep in mijn hart kon kijken dan heel hij al acht jaar lang maar ik ben jou nooit vergeten mijn lieve zoon ik mis je en hou ontzettend veel van jou💋.

Jongen,hoop dat je een mooi en gezellige dag heb op 16 januari zal ik dubbel zo veel denken ik hou van jou,

Liefst je moeder Esther 😘

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *