Ik stond vroeg op om al mijn spullen alvast in de auto te plaatsen.Nu gaan jullie denken waarom dan al om 06:30 omdat de weg heel smal is en sommige vakantiegangers vroeg op pad gaan en voor het huisje heb je twee parkeerplekken.Ik hield mijn rugzak en een kleine plastic zak bij mij om mijn slaapkleding daar in te zetten en mijn lader van mijn gehoorapparaat.
Daarna mijn auto terug op de grote parkeerplaats gezet weer terug gelopen en toen de vaatwasser leeg gehaald tafel gedekt voor de laatste keer en dan gedoucht en aangekleed.Rond half acht werd mijn schoonzus wakker daarna mijn broer en zij gingen zich douchen en aankleden en toen hebben we gewacht op de jongelui.
Ik kan het nu wel vertellen denk ik eigenlijk weet ik het zeker.De eerste dagen opende ik vaak de deur want die moeten open met een code.Toen we(mijn schoonzus en ik) gingen fietsen terwijl mijn broer naar het ziekenhuis was had hij zijn mobiel vergeten. Maar zoals ik al zei moet je een code intoetsen en mijn schoonzus gaf het aan de verpleegster van het ziekenhuis door want mijn broer was bang dat hij het onderweg in de taxi kwijt geraakt was.Maar hij lag gewoon op tafel dus zij noemde het op aan de verpleegster en het was *2613# maar mijn schoonzus had hekje# gevonden maar sterretje *niet en uiteindelijk wel toen gaf ze het nummer en nu kon ze het hekje #niet meer vinden we toen echt in een deuk gelegen.
Het was rustig op de weg eerste stuk tot ik bij de Botlek de brug open ging en wat is dat een apart gezicht hij gaat heel hoog want er moeten schepen onderdoor en ik weet niet hoe lang ik er stond maar dat ik er even was kan je aan het filmpje zien.Thuis ben ik een paar uur gaan slapen maandag weer werken fijne dag gewenst,
Liefst Esther 😘