Uiteten met John en Anneke

geplaatst in: verhalen | 2

Al een tijdje liep John ermee om ons uit te nodigen om ergens uit te gaan eten.
Maar steeds kwam het niet uit tot we uiteindelijk een datum hebben kunnen
prikken dat ons alle vier uit kwam.

Ik moet even bij het begin beginnen:

Marco heeft een jaar  geleden voor Humanitas gewerkt als vrijwilliger en zo kwam
hij mij een heel lief mannetje terecht Bert en daar leerde we zijn John kennen.
Ja,je zal wel denken wat heb  jij ermee te maken,nou ik ging wel eens mee als Marco bij Bert op bezoek/visite ging.
Ik heb over Bert een blog geschreven die je kunt terug vinden.

klik>>>>

En we hebben John geholpen met zijn vader en toen zijn vader overleed hebben altijd
contact gehouden met John en nu wilde John ons bedanken voor alle hulp en steun en
zo zijn we uitgenodigd om lekker te gaan eten.

We hadden een app gekregen dat hij ons op kwam halen en thuis zou brengen en zo
moesten we dinsdag 29 augustus om 5 uur klaar staan.
Doordat ik lekker vakantie heb zijn we eerst op de vlietland lekker vroeg gaan ontbijten met ons vriendinnetje Tanja en hadden broodjes,gekookte eieren en koffie en thee mee.
Lekker eerst bruin bakken en toen gezorgd dat we om 5 uur klaar stonden voor John en Anneke,we zagen via de camera dat ze er waren en hebben dus de deur dicht getrokken en zijn vertrokken.
Gelukkig was het onderweg niet heel druk en we kwamen uiteindelijk iets voor zessen aan en ik heb gelijk een foto geschoten van het restaurant.
Lekker een tafel bij het raam,de inrichting was knus en huiselijk ingericht,ik als indo voelde mij gelijk thuis.
We bestelde allemaal een drankje,Marco en ik thee,John een biertje en Anneke een wit wijntje en John zei zullen we lekker Emping er bij nemen.
Toen ons drankje kregen hebben we samen geproost op een leuk en gezellige avond.
Normaal ben ik niet dol op Emping maar deze was zo lekker dat ik terug dacht aan
aan de tijd dat mijn moeder dat ook maakte zo als vanouds.
We namen een rijsttafel voor 4 personen en daar was een voorgerecht bij waaruit je kon kiezen uit Soto soep of Pangsit.
Marco en Anneke namen de Soto en John en ik de Pangsit we hebben lekker zitten smikkelen…..als indo komen de geuren en smaken je bekend voor,dus ik heb dubbelop
genoten want er komen zo veel naar boven van vroeger als je thuis bij moeders aan de tafel schoof.

uiteten J&A 3uiteten J&A 2

Bij ons thuis was de tafel ook altijd zo vol dat je eigenlijk met je bord op je
schoot moest eten.
Van elk bordje heb ik wat genomen en het smaakte zo lekker als van mijn
eigen moeder…….dat mis ik wel hoor haar eten.
Ik voelde mij steeds meer thuis vooral omdat het restaurant gerund wordt
door een moeder en haar twee zoons.
De jongens hadden beide een batik shirt aan en dan komt heel dat indische
gevoel helemaal naar boven.
Nadat we ons buikje lekker vol hebben gegeten namen we nog een allemaal
een lekker Tjendol en dat is een verfrissend drankje van suiker en kokos en
er zitten sliertjes in die van hunkweemeel gemaakt worden…..vroeger noemde
ik het kleine wormpjes en dan dachten mijn vriendinnetjes dat ik echt wormen
at……..maar ik heb er vaak bij tokos dat gehaald maar deze vond ik toch wel meer
op de Tjendol lijken die mij moeder maakte……in de zomer……een schaal vol dan
kon je de hele dag scheppen en de sliertjes liet ik onder aan de bodem zitten en
als je bij schenkt dan kreeg je nog meer sliertjes en onderhand heb je alleen sliertjes
in je glas zitten.

uiteten J&A 4

Nadat we dat op hadden namen we nog allemaal iets warms te drinken.
John en Marco koffie en Anneke en ik thee,we kregen ook een stukje
spekkoek erbij……..
Uiteindelijk zijn we na negen uur vertrokken en hebben we onderweg
nog gezellig geklets en voor je het in de gaten heb ben je alweer voor de
deur,we hebben deze lieve schatten bedankt voor het lekker eten en de
gezelligheid.
Anneke en John bedankt voor de gezellige avond en het lekkere eten…
We hebben heel erg genoten Dank je wel lieverds……

Liefs,πŸ’‹πŸ’‹EstherπŸ’‹πŸ’‹

2 reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *