Pesten

Met dit onderwerp loop ik al bijna een jaar mee rond,als ik dat hoor of voorbij zie komen denk ik aan toen ik jonger was. Werd niet of eigenlijk nooit gepest maar ik deed dat wel eens bij een ander klasgenootje.

Denk dan wel eens hem liet ik wat huilen en dan vond ik het grappig,maar als ik tegenwoordig leest wat het bij de ander doet en waar het toe leid dan ben ik er helemaal niet trots op,heb er eigenlijk heel veel spijt van.

Heb onder mijn lezers ook andere klasgenoten en misschien herkennen zichzelf er ook in dat kan. Als ik zo neerschrijf dan rolt er een traan over mijn wang en een heel rot gevoel in mijn buik.

Waarom deed ik dat eigenlijk denk ik dan tja,ik heb daar geen echt antwoordt op maar wel een spijt gevoel.

Voelde ik mij stoer onaantastbaar wat ging er in mijn hoofd om,ik leerde thuis van mij afbijten door mijn oudere broers en had altijd bescherming om me heen.(mijn broer Nico die waakte over ons drie jongste als een tijger).

Nogmaals het spijt mij André dat ik je in je jonge jaren zo gepest heb en ik hoop heel diep in mijn hart dat je geen rot ervaring er aan over heb gehouden.

Groetjes Esther(het klasgenootje met die twee paardenstaartjes).