Lieve Albert van Regteren

Marco mijn partner die werkt als vrijwilliger bij Humanitas en kreeg een oudere man als cliënt en zou dan één keer per week op bezoek gaan om met Bert boodschappen doen of voor een ”praatje”
Uiteindelijk,als Bert naar de dokter,tandarts en gehoor studio moest dan ging Marco met hem mee….ik kreeg altijd verhalen te horen dat Bert in Indonesië is geweest……
Ik ging voor het eerst mee en ik zat dan aan zijn lippen gekluisterd want Bert kon alles zo mooi vertellen en als ik de verhalen hoorde over Indonesië dan kwamen ook de Maleise woorden er aan te pas…….aangezien ik het niet spreek of  versta….. dus ik kreeg ook netjes de vertaling erbij………Bert vertelde ook heel trots dat hij een boek had geschreven over zijn leven en ik was er zo benieuwd naar dat ik dat boek had gekocht….en omdat ik hem persoonlijk kende vroeg ik of hij er iets voor mij in wilde zetten……en dat deed hij ik ben er zo blij mee……
 
Ik was meteen begonnen met lezen elke dag nam ik het boek en wilde perse weten wat
hij allemaal mee had gemaakt en hoe zijn leven eruit zag………nadat ik hem uit had kon
ik nog meer waardering voor Bert opbrengen…….deze man heeft oorlogen meegemaakt
en heeft landen gezien,hij vertelde dat hij de Sultan uit Indonesië Jakarta had gered en Wieteke van Dort en vertelde graag zijn verhalen en het boeide mij heel erg soms dacht je,je gaat een uurtje naar Bert toe maar voordat je deur achter je dicht trekt was het onderhand al avond geworden je maag ging knorren en Bert was allemaal van eten en drinken voorzien…….je verveelde je nooit met Bert…….Bert klaagde niet en vond alles goed en lekker kreeg vaak te horen meisje ben een man van de pot…….als je als kind iets niet lustte dan ging je zonder eten naar bed.Bert kreeg een uitnodiging voor een kerstdiner en hij was er heel enthousiast erover maar hoe meer die dag dichterbij kwam hoe minder zin Bert erin had…….hij kreeg buik pijn en we vonden het wel raar…Dus Marco en ik hadden erover gesproken en ik zei misschien vind Bert het niet fijn om met een taxi
alleen te gaan laten we hem aanbieden dat we hem brengen en op halen….toen zei Bert ja als het geen probleem is voor jullie…..dus zo hebben we hem weg gebracht en op gehaald…later kwamen we er toch achter dat hij niet alleen met die taxi wilde….hij
had heerlijk gegeten en bingo gespeeld
   
helemaal in een pak gestoken en zijn onderscheidingen op en een leuk cadeau heeft Bert een leuk kerstdiner gehad……en zo wisten we dat Bert het fijner vond om door bekende weggebracht te worden……vaak ging ik mee op maandag naar Bert en dan deden we boodschappen of ik kookte eten voor hem dat vond Bert allemaal fijn….soms zei hij je bent de dochter die ik nooit heb gehad en ik zei jij bent de vader die ik nooit heb gehad…
We kwamen toen ik in de ziektewet zat vaker bij hem over de vloer……….op een gegeven moment werd hij niet lekker en toen waren we heel snel naar Gouda toe gegaan en we schrokken van hoe hij er bij zat…..Bert werd met de ambulance naar het ziekenhuis het Groene Hart gebracht……zijn zonen gingen mee….dus wij sloten het huis af.
     
We probeerde zo vaak te komen als we konden want het ging ons echt aan het hart we wilde alles doen voor hem……dus daar bezochten we hem regelmatig….en het leuke was altijd als ik eerder op de afdeling was als Marco dan vroeg Bert gelijk naar Marco en andersom was dat ook zo……hij miste ons dat was duidelijk….zo heeft Bert in het ziekenhuis twee weken gezeten en gelukkig ging het steeds beter en beter met Bert en  toen kreeg zijn zoon John te horen dat Bert naar een verzorgingshuis in Lekkerkerk moest….gelukkig  had John contact opgenomen met Marco dat hij dat niet wilde en dat Bert liever naar huis toe wilde….Marco heeft toen een brief aan het ziekenhuis geschreven….dat Bert het niet eens was met de overplaatsing naar een verzorgingshuis in Lekkerkerk…Maar toen kwam er van alles bij kijken Bert zat bij de Vier stroom dat is voor de thuishulp en dat had Bert al een tijdje en nu moesten we zorgen voor meer hulp want Bert kan niet meer goed lopen en in en uit bed moest hij hulp hebben……Marco had binnen een paar dagen het geregeld en John regelde de rest…..want er moest een bed komen die op en neer kon en een wc-douche stoel en een tillift en alles was in huis toen Bert kwam….

John en Marco hadden zoveel meubels verschoven zodat hij met een rolstoel overal bij kon
Maar toen gaf de Vier stroom de hulp op en ja nu snel weer een andere thuishulp regelen voor hij werkelijk naar huis kwam zonder hulp mocht Bert nog niet naar huis…..Marco heeft een andere thuishulp organisatie gebeld en alles uitgelegd dat Bert graag naar huis wilde maar meer hulp nodig had en of zij dat konden beiden en ja hoor Marco had een afspraak met Eva de Haas……Dus we kwamen terecht bij Zorg Partners en zo kon Bert op 19 april eindelijk naar zijn eigen huis op de Lekkenburg 151 en hij was heel erg nerveus want hij wist niet wat we allemaal hadden gedaan voor hem……..Bert en ik kwamen samen met de taxi aan en Marco haalden ons van beneden op en John haalde wat lekkers voor de koffie en het was eigenlijk wel een klein feestje die we hadden…..

   
Na een week nadat Bert thuis was en goed en wel gewend was aan alle hulp  kreeg Marco een telefoontje dat ze een plekje hadden in de Hanepraij en of Bert daar naar toe wilde…….heel veel gesprekken gehad wat Bert ervan vond en of Bert een kijkje in de Hanepraij wilde………en zo werd er op 25 april een taxi besteld om een kijkje te nemen in de Hanepraij…….Bert en ik weer samen in de taxi en Marco en John met eigen vervoer naar het verzorgingshuis toe……we werden beneden op gewacht en kwamen op de 3 etage en hadden met hoofd van de afdeling een gesprek…….wat ze allemaal doen en wat kan…..
Toen gingen we naar het appartement kijken en Bert was gelijk verkocht hij had een mooi uitzicht en de kamer was heel ruim,er was een douche en wc,een keukentje met ijskast en het zag er erg mooi uit……Bert wilde er graag naar toe……alleen we wilde toch eerst dat Bert er een nachtje over ging slapen dan konden we het regelen……
De volgende dag toen we kwamen was het eerst wat Bert zei zoiets krijg ik nooit meer laten we het gaan doen……Ja toen moest er van alles geregeld worden want Bert kon er op de 28 april gelijk erin……..snel een koffer klaar gemaakt met kleding en welke spullen gingen er mee en wat te doen met al zijn andere spullen waar brengen we dat naar toe…Eerst werd Bert naar de Hanepraij gebracht en ik bleef bij hem zodat hij een beetje kon wennen aan alles……Bert is een man die heel erg dankbaar is……hij hield mijn hand vast en zei Esther jij en Marco doen zoveel voor mij en ik ben blij dat jullie John zo helpen……John is een goede jongen en mocht ik er niet meer zijn blijven jullie dan wel vrienden met John ik zo dat heel erg fijn vinden……En ik zei alleen Bert we blijven met John vrienden voor het leven…….we laten hem niet meer gaan…..Toen kwam er een stroom van bedankjes op mij af…….Bert…..je bent een lieve man…….en vaak zeiden we tegen Bert….Dank GOD er maar voor dat we in jou leven zijn gekomen…….en dan was hij tevreden….
 
 

 
Na een week tot anderhalve week was zijn huisje zo mooi ingericht….al zijn overige spullen had Marco en John door een kringloop winkel in Gouda op laten halen en daar hebben we met hun een deal gemaakt dat we wat kleine spulletjes ervoor terug wilde
en zo was alles toch goed geregeld voor ons lieve vriend Bert Van Regteren…
En hoe meer zijn huisje mooier en mooier werd zei Bert meer en meer Lenie nu zijn we weer thuis……en Bert wilde de foto van zijn vrouw aan de muur bij zijn kussen zodat hij haar goedenacht en goedemorgen kon wensen…..vaak kreeg ik een brok in mijn keel
ervan………
De eerste dag dat Bert in de Hanepraij was kon hij gelijk mee eten en wat stond er voor lekkers op het menu…..Pannenkoeken dus dat was een feest op zich…
Omdat we drie tot vier keer in de week bij Bert kwamen kregen we samen met John een pas dat je niet hoefde te betalen en konden we ook gewoon in zijn kamer komen ook als hij er niet was…….het eten was goed verzorgt en ze hadden ook leuke activiteiten voor de bewoners zoals een muziek,kaarten en bingo…..en Bert is voor alles wel te porren dus hij was vaak niet op de kamer maar dat is toch wel leuk voor hem……iedere keer als we kwamen moesten we kijken of we nog een pot hadden voor alle plantjes die hij kreeg….
Op een dag kwamen we er en toen vertelde Bert…..weet je Marco hoe mooi het hier is je druk op dit knopje en dan komt er een verpleegster of verpleger en die vraagt zegt u het maar meneer van Regteren en dan zeg je ik moet poepen en dan komen ze met die lift tillen ze je uit je rolstoel zetten je op de wc en dan krijg je te horen als u klaar bent druk maar weer op de knop dan komen we u weer helpen……zo makkelijk joh….we kwamen niet meer bij want Bert kon er ook zo’n prachtig gezicht bij trekken…..of Bert verteld gaan we eten zitten er allemaal van die ouwe vrouwen en je verstaat ze niet en dan kon hij er een gezicht bij trekken of het leek of Bert zelf een jaar of vijftig was en iedereen zo oud was….Bert vergat weleens dat hij zelf tegen de negentig aan liep……
wij gingen een paar dagen weg en vertelde dat aan hem ik gaf hem een kus op de wang en zei tot gauw weer Bert……Maar 27 mei kregen een berichtje van John dat het niet goed ging met Bert en toen kregen wij deze foto onder ogen

toen zat de schrik er bij ons goed in……we wisten niet wat we zagen en we waren er best van ontdaan…….ik had net mijn hechtingen eruit gehaald en lag ook met 40.3 koorts op bed en kon aan niks anders denken dan onze lieve Bert….Marco had John gevraagd of hij in Bert zijn oor dit wilde zeggen…zeg hem dat Esther en ik heel veel om hem geven en(misschien is het een zwaar woord)van hem houden ik zou het fijn als je dat tegen je vader zou zeggen….
Op 28 mei kregen we het rot bericht Moet helaas melden dat Bert hedenmorgen om 03:35 uur is overleden…..Toen waren we helemaal van de kaart…..

Lieve Bert,
In jouw leven heb je oorlogen
meegemaakt en gestreden.
Jij bedankte iedereen die jou hielp
en was dankbaar met alles wat je
in het leven kreeg.
Je bent rustig en vredig
heengegaan en hebt geen strijd
hoeven leveren.
Daar ben ik dankbaar
voor,ondanks dat ik nu verdriet
heb omdat ik je mis.
Jij hebt mij geleerd wat
DANKBAARHEID is,bedankt
daarvoor en rust in VREDE,
je hebt het verdient.

Marco Zevenbergen en Esther Klerks  ♥♥♥