We stonden te wachten om naar binnen te gaan en iedereen vertelde mij Joey is er niet we hebben een nieuwe zweminstructeur en ik dacht wat is dit dan hebben die meiden mij gemist of zo het lijken mijn collega’s wel we willen uiteten voor dat twee collega’s met zwangerschapsverlof gaan en nu gaven ze datums op en ik zei ik kan die dag niet en dan kreeg ik appjes zonder jou geen feest en weet je moet ik dit echt geloven want ze kunnen makkelijk gaan toch zonder mij. Maar ik heb het ook met Linda de moeder van Sanna als ik niet blijf slapen dan komt ze niet oké ben ik dan zo’n gangmaker dat kan ik mij niet voorstellen ik ben gewoon mijzelf mensen en ik heb schijt aan de wereld als ze mij niet normaal vinden wat is tegenwoordig nog normaal.
Maar we gingen naar binnen en daar stond de nieuwe zweminstructeur die ons hartelijk begroette en zei:”doe jullie je dingen en ik kijk waar ik kan helpen stel gerust vragen”….Zo gingen Evie en ik naar de rand om te duiken en daar lag een mat met een gat erin ik zei;”kunnen we door het gat de potlood doen Nigel op zijn beurt zei doe maar niet anders breek je kenenden ga maar op de knieën en duik door het gat,ik keek op hoe diep het was en zei;”wij doen op 180 meter altijd de potlood bij Joey en hij keek mij aan en vervolgde als ik het doe breek ik mijn benen en ik keek hem weer aan en zei;”maar jij bent veel langer dan ons wij zijn maar klein hoor.
Dus we gingen op de knieën en doken door het gat ik zwom naar het midden en daarna een rondje langs de kant op mijn buik en toen een rondje rug tot een medezwemster mij vastgreep en mij bijna naar beneden trok gelukkig herstelde ik snel en greep de kant maar dacht ik ga korte banen zwemmen dus vier keer op mijn rug twee keer op mijn buik en toen wilde ik nog verder gaan op mijn rug toen Nigel mij aanspraak.
Daarna zijn we gaan oefenen rug en borstcrawl en voor we het wisten was de tijd voorbij en konden we ons omkleden en naar huis thuis nog een tosti gegeten en toen mijn bed morgen ga ik naar Purmerend toe,
Liefst Esther 😘