Boek 8…met verlies niet verloren

Ik had eigenlijk als boek 8 neergezet bloedgeld

Maar toen ik er aan begon werd mijn schat heel ziek en kon ik er geen tijd voor maken de hele verzorging kwam op mijn schouders terecht en er was geen moment dat even de tijd nam voor mezelf.Maar nu zocht ik iets waarbij ik een kijkje neem leven van andere rouwenden en misschien kan ik daar toch wat meenemen in mijn rouwproces.

Op het internet zag ik deze pagina zo vaak voorbij komen ook gelezen wat Annette geschreven heb ik had er wel moeite mee om het boek in één keer te lezen soms leek het wel of mij een spiegel voor werd gehouden dan dacht ik…….zo voel ik mij ook en dan wordt iets confronterend en het was dan zwaar om het zo te zien,maar zoals Annette het beschrijft het zijn handvatten om je aan op te trekken maar je moet het toch zelf doen.Maar dat er veel herkenning in staat als paal in het water en heb ook wel een traantje gelaten

Maar wat deed het met mij toen ik er aan begon……heel veel want de woorden die Annette haar man zei:”jij redt het wel” kreeg ik ook gedurende ziekbed want volgens Marco was ik sterker,maar die sterkte wat ik liet zien was toen hij zijn ogen sloot ineens weg en ik voelde mij zo zwak en hulpeloos en dacht jij heb makkelijk praten,jij bent er niet meer en werd alleen steeds woedend om de woorden die in mijn hoofd nagalmde.

Onze kinderen (twee van mij,en één van Marco)zijn al volwassen heb er alleen weinig aan heb er geen binding mee dat is eigenlijk al jaren zo………spijt nee zij kozen er voor en dat heb ik bij mij kids jaren geleden mee afgesloten en over de zoon Marco daar praat ik niet over. De tijd van overlijden en de tijd waar ik nu in sta heeft voor mij wel stap voor stap een verandering gebracht ben veel buiten en na jaren niet meer gesport te hebben ben ik daar ook mee begonnen heb afspraken met een rouwcoach alleen de avonden zijn een probleem slapeloze nachten en de laatste twee weken ook het avondeten.

Ja,als mijn kinderen nog jong waren dan was ik verplicht eten op tafel te zetten maar ik ben alleen en heb eet wanneer ik honger heb en dat is mijn ontbijt of mijn lunch maar daar moet ik nog mijn weg in vinden om daar wat regelmaat in te krijgen dan zal ik ontbijten wel in de ochtend en niet laat in de middag.Eten komt ook wel weer alles achter de rug heb eerst mijn hoofd legen en dan verder kijken heb mezelf naar de tuindeur verbannen met roken nu is het af en toe lekker weer dan kan die deur de hele dag en ik de hele dag in de tuin.

De dingen die ik achterwege heb gelaten zoals een spelletje spelen,een boek lezen of een film kijken die ik interessant vond daar vul ik mijn avonden nu mee en lekker luieren in bad dat zijn dingen die ik nu weer kan gaan doen en niet zo op mijn hoede zijn dat ik geroepen kan worden maar soms zit het zo diep in het hoofd dat ik wel eens denk hoor ik daar wat heel alert dat ben ik nog steeds en denk dat,dat moet gaan slijten.

Maar ik vond het wel een heel interessant boek en het even mij toch wel herkenning geven dat meer mensen even niet weten hoe ze met het verwerken om moeten gaan en zoals het ook daar in staat beschreven mensen kunnen het niet van je aflezen dat je een rouwende persoon ben en wat ik nu ook al gemerkt heb een oudere dame uit het dorp die sprak mij van de week ook aan en tja,waar andere minder tijd voor jou krijgen ivm eigen gezin komen er toch andere op je pad.

Ik ben zo dankbaar met de mensen die zo dicht bij mij staan voor hun steun en hartverwarmende woorden,knuffels en app. Dank jullie wel lieve schat voor alles wat jullie voor mij doen,

Liefst Esther 😘