Dom of Slim???

Kinderen zijn altijd heel nieuwsgierig willen alles wat zij zien of horen weten wat dat is,ik was dat natuurlijk ook,maar kreeg altijd het antwoord
“je bent een kind en je hoeft het niet te weten” mijn vader vond dat niet belangrijk voor ons en in mijn geval voor mij.

Op school was ik nooit een kind geweest die haar vinger opstak om een antwoord te geven en als ik het wel moest antwoorden dan was het altijd”ik weet het niet” of mijn schouders ophalend zodat de leraar begreep zij weet het niet.
Leren en lezen waren niet aan mijn besteed,puzzels leggen en voetballen wel daarom was ik heel goed in gymmen op school,elke schooljaar waren de cijfers voor gym met goed of met een 8 bestempeld de andere vakken altijd met net een voldoende of net een magere 6.

Ik zat daarom ook op spraakles nu heet het anders of misschien heette het vroeg ook zo alleen mij werd het niet geleerd dus voor mij was het spraakles,daar leerde ik zinnen lezen of liedjes die ik de hele week moest oefenen en dat week erna op moest zeggen.

De enige boeken wat ik ooit echt gelezen had waren mijn Pinkeltje boeken die waren niet moeilijk en heel begrijpelijk voor mij.

Deze serie heb ik helemaal gelezen tot sommige boeken kapot gingen maar het is mijn herinnering dus ik heb ze allemaal bewaard. Heb daar ook een blog over geschreven: Mijn oude leesboeken

Een keer was ik met mijn vorige relatie bij vrienden thuis en mijn ex-vriend  en een ex-collega en haar partner, die hadden het over een persoon de naam Napoleon zei mij niks, dus keek ik ze verbaasd aan en vroeg;  “wie is hij dan?” Zij keken mij aan en antwoordde in koor”Esther ben je echt zo dom je weet toch wie hij is”waarop ik antwoordde” nee, dat weet ik niet leg maar eens uit”. Geen van hun drie legde het uit maar bleven mij alleen uitlachen ik voelde mij echt klein worden en zo verdrietig van binnen dat ik alleen maar weg wilde. Later nog wel aan ex gevraagd maar hij legde vaag uit wie hij was waar zij het over hadden. Zei wel tegen ex”waarom kwam je niet voor mij op,leuk hé om iemand zo te kwetsen”,want zo voelde het bij mij.

Toen ik met Marco ging durfde ik nooit te vragen wat iets betekende,maar gelukkig zag hij aan mij dat ik het niet begreep en legde mij het dan uit. Marco vertelde mij”Esther het is niet dom iets te vragen wat je niet weet,dat is juist slim”. “Mensen die niks vragen en alleen maar ja knikken en het niet snappen zijn juist heel dom”. Marco zegt altijd; ”jij vindt mij slim, omdat ik iets meer weet dan jij, maar er zijn ook weer mensen, die meer weten dan ik.”

Nu als ik iets hoor of lees dan vraag ik uitleg,gelukkig weet Marco veel en kan hij overal antwoord te geven. Nu lees ik af en toe een kinderboek omdat ik ze vroeger nooit gelezen heb, zoals dik trom, kruimeltje en meerdere van dat soort boeken.

Maar in de periode dat ik Marco ken heb ook andere boeken gelezen zoals:herinneringen van Appy. Vele van jullie zullen het niks zeggen maar dat komt het is een biografie van iemands leven.Deze man heb ik ontmoet door Marco, die als vrijwilliger Albert van Regteren (Appy) hielp. Hij had verteld dat hij over zijn leven een boek had geschreven en mijn interesse was gewekt ik kocht het boek en las het in één adem uit. Als ik mee ging op bezoek bij Bert zo wilde hij liever genoemd worden dan spraken wij vaak over zijn boek en als hij ging vertellen dan waren het zulke leuke verhalen en bleef hij maar door vertellen. In 2016 is Bert overleden en dit boek van hem koester ik heel erg. Lieve Albert van Regteren

Als kind kwam ik nooit in de bibliotheek want mijn vader vond het onzin en boeken kopen ook. Nu ben ik niet lid van de bib, en ik heb geen E-reader. Maar ik kom wel bij de kringloopwinkel en daar wilde ik het nu over hebben; “de geschiedenis van Anne”. Ik wilde er voor betalen,maar de verkoopster wilde er niks van weten lees het en als het uit is breng je het terug of je geeft het door zodat de geschiedenis van Anne doorgegeven wordt.Thuis aangekomen heb ik het boek gelezen en het heeft mij echt aangegrepen wat moet dat heel moeilijk zijn geweest zeg. Nu begrijp ik meer over het achterhuis waar elke toerist even een kijkje wil nemen. Zo mooi verwoordt en af en toe werd ik in het verhaal getrokken nooit geweten wat voor impact het voor hun heeft gehad.Echt een aanrader vind ik.

Ik zag vaak op het nieuws over Willem Holleeder en dat zijn zus daar een boek over had geschreven. Maar ik vond hem best prijzig en van de de vriendenloterij mocht ik vier boeken kiezen dat was de prijs die ik gewonnen had en laat het nou zo zijn dat,dat boek ook gekozen mocht worden.Toen ik het binnen kreeg begon ik er aan,maar soms moest ik het even weg leggen omdat het mij teveel werd,heel erg confronterend voor mij lichamelijk,geestelijk mishandeling heb ik als kind ook meegemaakt. Soms raakte ik het weken niet aan maar mijn nieuwsgierigheid overwon het dus ik heb het uitgelezen maar met wat tranen wegvegend want als je zelf dat mee heb gemaakt is het zo dubbel je beleefd alles extra mee. Niet dat ik het proces van hem volg hoor maar hij mag van mij in een kelderkamertje wegrotten.

Maar ik begon dus over ben ik nou dom of slim……. Wij praten heel veel en ik vraag ook heel veel. Soms worden er zulke gesprekken gevoerd:

Marco en ik hebben vaak heel veel lol om de vreemde uitspraken die ik doe en manier waarop ik dingen zeg of uitspreek.
Vaak zitten we samen op de bank of liggen we lekker op ons kleedje op de Vlietland en dan herhaald Marco de dingen die ik gezegd heb. We liggen dan samen ”in een deuk”
Vreemd genoeg ;als ik die dingen zelf zeg , dan klinkt het heel gewoon, maar als Marco het dan herhaald; dan vind ik het ook ”nergens op slaan” en hebben we samen enorm veel lol.
Ik ben niet iemand die nadenkt als ik iets vertel maar ik zeg altijd alles zo als het bij mij opkomt……..

Misschien als mijn mede-bloggers of de lezers van mijn FB-Verhalen……..ook soms denken ”waar gaat het over” of ze kunnen er geen touw aan vastknopen…….. dus ….. sorry mensen…… ik schrijf zoals ik denk……

Nou hadden we het er over dat onze vriendin Tanja niet mee is gegaan naar Gambia en dan zeg ik tegen Marco; ….” nou die zal wel spijt hebben op haar hoofd……….. als haren”
Terwijl ik het zeg denk ik;…….. er moet nog ergens ”haren” in voorkomen………. dus dan zeg ik het er maar achter…..
Als Marco het dan herhaald…….. dan denk ik …… ”het slaat weer nergens op”…… en moet ik er ook om lachen.

Wij praten best veel samen over alles wat mijn dwars zit of over mijn werk en dat vind ik toch wel fijn dat ik een partner waar ik alles mee kan delen.

Ik ben echt geen hoog geleerde maar dan heb ik ooit iets gehoord en dan weet ik de betekenis er niet van en dan legt Marco mij het geduldig uit wat het betekend en dan en als we weer eens een gesprek hebben dan gebruik ik het woord, wat dan ineens bij mij opkomt in een zin……… maar denk dan ”kan dat wel?”…..of “‘klopt dat in deze zin?” of soms vraag ik wat betekend het woord eigenlijk en dan begint Marco te lachen en zegt dat kan wel in deze zin of soms legt hij het uit wat het betekend en dan vraag ik maar klopt het wel….

Laatst waren we onderweg naar de verjaardag van mijn nichtje en vroeg schat is de droger wel uit………..dan zegt Marco:” weet ik niet”……..maar ik heb wel de vaatwasser uit gemaakt, Dan zeg ik; “en toe toen?”‘ en dan zegt Marco; “en toen  ….was die uit” en dan moet hij lachen. Maar dan blijf ik doorvragen: ” waarom de droger niet?”…….en dan zegt hij: ” hoe moet ik dat weten” en begint weer te lachen. Overal wil ik een antwoordt op hebben……stom hé