Het was een fijn moment om leuke en mooie herinneringen van Marco te horen en het deed mij werkelijk ook goed maar toen ze stuk voor stuk afscheid namen werd het heel erg stil.Had de tv aangezet zodat die stilte doorbroken werd maar naarmate het later en later werd voelde ik mij zo alleen en heel eenzaam maar tevens heel angstig maar dat vandaan kwam weet ik niet.
Mijn lichaam en geest waren ontzettend moe maar de stribbelde heel erg tegen om naar boven te gaan ik moest mij gewoon dwingen om mijn slaapkleding aan te trekken maar de trap die ik omhoog moest duurde een eeuwigheid er leek geen einde aan te komen maar op de overloop kwamen zoveel gedachtes vrij het was echt vreselijke een blik in mijn slaapkamer verergerde meer en meer en het gevoel dat ik hier niet moet zijn werd sterker en sterker mijn slaapkleding lagen in de badkamer maar mijn angst nam de overhand snel raapte ik ze bij elkaar en vluchtte weer naar beneden maar mijn benen wilde mij eigenlijk niet dragen maar ik moest sterk zijn in moet die trap af en vlug maar ook heel vlug.
Beneden was ik buitenadem wat overkomt mij is dit raar of hoort dit moment bij mij. Snel overdacht ik hoe het moment een jaar geleden was en ik herinner mij toen was ik niet hier maar in Den Haag maar mijn hart bleef zo hard bonken leek wel of het uit mijn lichaam wilde maar wat kan ik gaan doen weg lopen waar naar toe,iemand bellen maar wie ik wist het even niet,moest ik de auto pakken om weg te gaan of wat.
De tv geluid deed ik wat harder zodat mijn gedachtes en hart niet te horen waren en mijn lichaam wilde rust en liggen maar waar ga ik liggen hierop de bank komen de emoties naar boven moet ik schreeuwen of huilen van verwarring weet ik niet wat ik moet doen.Uiteindelijk zondagochtend werd ik wakker,ben toch ergens in slaap gevallen maar weet niet wanneer want het licht en tv stonden nog aan het geluid was gedempt heb ik dit zelf gedaan of wat ik herinner mij dat niet meer wat ik wel weet is ik ben kapot heel erg moe en ik heb dorst trek in iets maar wat gebeurde er met mij tussen de tijd dat iedereen weg ging en de tijd dat ik wakker geworden ben ben ik gek geworden of wat gelukkig mijn Bessie heeft al een bericht op sociale media gezet zal ik haar appen of bellen.Nee ik laat haar maar even ga wat te eten en drinken maken moet nu doorpakken mijn angst geen overhand geven ik moet sterk zijn.
Maar als ik Bessie aan de lijn krijg gooi ik al mijn angsten er uit want ik weet niet waarom ik dat had herbeleving van wat op de twintigste januari 2023 gebeurde en waarom waarschijnlijk omdat ik die bewuste dag ook gelijk met iedereen de deur uitging en nooit had geweten hoeveel impact het zo hebben en nu een jaar later beleef ik hem wel alleen en in de steek gelaten zo voelde het maar na het gesprek ben ik in slaap gevallen en vier uur later leek het wel of ik de hele wereld weer aan kon.Dank je wel Marie voor het luisterend oor ben zo dankbaar met de vriendschap dat ik met jou heb nogmaals heel erg bedankt jij betekent heel veel voor mij dankjewel 🙏 🙏 🙏.
Mijn zondag verliep slapend en wat rustig door nu heb ik gelukkig vakantie en kan ik weer even op adem komen maar ook de sterfdag van Marco een plekje geven,het gaat allemaal weer goed komen en dank voor de lieve reacties op mijn blog over de herdenkingsdag die ik op 20 januari heb gehouden dank jullie wel,
Liefst Esther 😘
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.