Toen ik een jong meisje was speelde ik nooit met poppen het was auto’s,voetbal en knikkers en jongens vond stoer en misschien komt het wel dat ik tussen jongens ben opgegroeid want op het schoolplein mocht ik vaak mee spelen en we kregen een meisjesvoetbal dat vond ik heel interessant ik was ook niet een meisje dat mijn ouders om rokjes of jurken mocht droeg ze wel omdat mijn vader het belangrijk vond dat er niet met een vinger naar hem gewezen kon worden dat zijn dochter God ongehoorzaam zijn.Sommige meiden hadden een vriendje in de klas waar ze verkering mee hadden ik vond het niks.
Maar toen ik twintig was en hoogzwanger dachten ze allemaal oké ze heeft toch wel een vriendje.Want die buurvrouw dacht dat ik meer op vrouwen viel dus toen ze mij dat vertelde lachte ik heel hard ja de vriend die ik had kwam niet bij ons over de vloer omdat mijn ouders niet eens wisten dat ik met iemand om ging dus het was een heel mysterie Esther een vriend en dan is ze ook nog zwanger.
Toen was ik ineens moeder en toen was ik niet echt met meisjes kleding bezig dus mijn dochter had gympen en een trainingspak,spijkerbroeken en sneakers want ik kleedde mij ook zo droeg nooit een jurk of rok dus mijn dochter vroeg er wel om en op wat latere leeftijd kreeg ze jurken en rokken was ik gemeen nee maar dat was niks voor mij. Toen ik later met Marco ging vond ik het wel interessant worden rokjes en jurken nu ben ik weer als de oude Esther spijkerbroeken en gympen elk merk vind ik leuk om te dragen maar ben eigenlijk een Nike fan dus ik heb wel tig Nikes echt een gekkie ben ik.
Nu ben ik pas geleden oma geworden van een pracht of een kleindochter en dan gaat het toch wel even anders dan mama zijn de trotsheid die ik voel naar mijn zoon toe.Maar ook om te zien hoe hij met zijn dochtertje omgaat echt geweldig.Vroeger dacht ik er nooit zo over als mijn collega’s foto’s van hun kleinkinderen lieten zien was ik heel blij voor hun en nu ik zelf oma ben moet ik iedereen mijn kleine prinses laten zien zo trots ben ik erop dat ik die titel mag dragen OMA. Wat ik wel jammer vind dat mijn moeder dit nooit mee kon maken en dat Marco dat ook niet had heerlijk met hem de verhalen gedeeld echt waar ik meen het kan het met Joost delen maar dat is anders.
Als ik vroeger mijn moeder zag hoe zij met mijn kinderen om ging die kregen alles voor elkaar wilde ze niet eten wat oma gemaakt dan maakt oma klaar wat haar kleinkinderen graag lusten.Ik kon er soms kwaad om worden want dan zei ik;”mam ze moeten gewoon eten wat de pot schaft”dan lachte ze en zei ;”als je zelf kleinkinderen krijg dan zullen jou kinderen het tegen jou zeggen”.Maevy is nu nog klein maar ik naar kijk denk jij zou mij echt om je vinger wikkelen en dan denk ik terug aan mijn moeder haar uitspraken dan kan ik wel zeggen MAMA je heb gelijk maar nu genieten van mijn kleinkind.Ben zo trots op mijn zoon en schoondochter dat ik nu anno 2025 de titel OMA mag dragen en dat doe ik met heel veel trots,
Liefst Esther 😘