Memory

Ik was boodschappen aan het doen bij de Aldi en zag bij binnenkomst in de winkelmanden deze mooie koekblik en mijn aandacht was gelijk getrokken,kijkend naar de prijs minder maar ik had het wel al twee in handen,maar dacht zal ik het meenemen of laten liggen.

Ik was al verder gelopen maar mijn gedachte bleven maar steken bij die koekblik dus ik ben voor ik af ging rekenen die blik maar gaan halen.Nou zeg eens zelf is het niet een kleurrijke blik,dat vond ik nou ook. Thuis aangekomen heb ik hem aan Marco geshowd en dan moet hij er altijd om lachen,want ik koop dat altijd omdat ik er altijd een herinnering aan heb.

Mijn vader was altijd krenterig met alles kleding en eten. Omdat we een groot gezin waren wilde hij nooit geld onnodig uitgeven en zo kregen we van een jongere broer van mijn vader altijd theebiscuit van Pally daar werkte hij namelijk nou wil ik niet zeggen dat ik er niet van gesmuld heb want dat deed ik wel twee biscuit met pindakaas ertussen of biscuit dopen in de thee en dan uitkijken dat het niet brak in je thee.

Maar toen ik mijn eigen gezinnetje kreeg had ik het niet zo breed dus soms kocht de biscuit van pally maar soms ook andere koekjes,maar zo’n blik waar je €6,00 voor neer moet tellen deed ik niet,maar ik keek er wel naar wat er voor lekkere koekjes in zatten.

Wel om terug te komen op mijn aankoop de koekjes lokte mij nog meer naar eten en elk soort koekje smaakte mij zo lekker dat ik niet bang hoefde te zijn dat ze snel opraken want er zitten twee plateaus inDeze was nog dicht maar die andere daar waren we al wat van gegeten.

Herinneringen hebben mij gemaakt en gevormd zoals ik nu ben.