Al vanaf woensdag rij ik in een leen auto en altijd krijg ik de vraag:”zou er niet in willen roken”van Kees. En daar geef ik gehoor aan is wel even wennen normaal heb ik twee tot drie sigaretten op als ik op mijn werk aankom, maar omdat ik het weet snak ik er ook niet vind het erg knap van mezelf. Maar zodra ik mijn voet buiten de auto heb steek ik er gelijk een op ben niet echt verslaafd🤣🤣🤣.
Gelukkig is het precies de zelfde auto die ik al een jaar of vier heb dan ben je toch alles al gewend. Ik denk dat er meer werk d’r aan gedaan moet worden want hebben nog geen belletje gehad dat die klaar is,gelukkig ben ik vrij en genieten we van onze vrijheid.
Ben ook weer heel nieuwsgierig dat ik ineens het dashboard kastje open en wat zie ik speelgoed autootje ik neem het mee naar binnen om er foto’s van de maken.
Leuk klein wagentje en gave bandjes heeft het.
Deurtjes kunnen open Marco zegt weet wat voor auto dat is. Heb niet zoveel verstand ervan dus vertel het maar,schat. “Een trabant:”antwoordt mijn schat
Ben zo gelukkig als een klein meisje met haar speelgoed auto ik lijk wel gek tuurlijk moet ik hem weer terug geven maar voor nu is het even mijn autootje.
Ik draai hem op staat er DDR 1989 op is het geboortejaar van mijn dochter is het geen toeval denk de laatste tijd aan haar en de herinneringen die ik met haar heb. Dat koester ik diep in mijn voel ik een leegte en weet voor mezelf hoeveel ik van haar hou.
Maar tja,als mijn auto klaar is moet ik hem weer terug in het donkere kastje zetten net als ik mijn dochter diep in mijn hart hou. Gisteren even niet naar het strandje gegaan maar we hebben een nieuwe bolderkar gehaald maar daar over een andere blog.
Liefst Esther😘