Tea time……#13

Vraag: Welk geheim weet bijna niemand van jou?

Daar zijn zoveel geheimen dat mensen niet van mij weten maar dat zal ik niet allemaal opnoemen.
Want dan kan ik beter een boek gaan schrijven,maar ik bespaar jullie sommige verhalen misschien doe ik dat wel ooit maar nu niet.
Vroeger toen ik nog een klein meisje was wist ik niet zoveel als ik nu weet,dat is denk ik niet heel gek denk ik.
Maar in ons gezin was alles wat er gebeurd in huis komt niet op straat dus we moesten ons mond erover dicht houden.
Wij gingen naar de kerk zoals vele mensen in de jaren 60 en 70 toen was de kerk belangrijk voor de mens en zo ook ons gezin.
Zolang ik mij herinner hadden wij geen tv,omdat het duivels is,ik kon wel bij de buren Fam.Brinkman tv kijken als mijn moeder op de koffie ging en dan keken we alle kinderprogramma’s die er waren.
Wij waren er kind aan huis….liepen er gewoon naar binnen.
Toen ik in de eerste klas van de middelbare school ooit een project had over een tv programma moest ik vertellen wij hebben geen tv..dat werd niet echt geloofd….mijn moeder had een briefje geschreven om aan te geven dat we geen tv hadden in tweevoud nog wel…voor de leraar en de directeur…..
Nu had ik een ander project gekregen schrijf maar wat je wel doet als je thuis komt uit school.
Dat was heel makkelijk,we eten om vijf uur,dan huiswerk maken en anders kon je een boek lezen,spelletje spelen of radio luisteren….om half acht lag ik al in bed…..dus het was elke dag het zelfde….dus was er zo mee klaar….
Maar om op te schrijven wat ik de dag deed,waar het programma op was waar mijn mede leerlingen over moest schrijven was nog makkelijker.
Ik was na school naar de Fam.Revius geweest om zakken met kleren te brengen die zij versturen naar Indonesië en die hebben een heleboel katten die steeds om je heen hangen….na een uurtje naar huis met wat geld wat ik kreeg voor de moeite,en een bak met seroendeng die deze mevrouw kreeg van familie uit Indonesië.
Soms moesten we met zijn tweeen of drieen er heen dan hadden we te veel zakken met kleren(die kleren haalde we ook eerst op bij oma Mien,die het van haar kinderen kreeg en daar zochten wij ook onze kleren eerst uit)
Nou dan kwam ik thuis dan gelijk aan tafel en eten,en toen mijn project gemaakt….klaar was ik.
Toen ik het had ingeleverd werd mijn moeder gebeld of ik wel de waarheid sprak….en uiteindelijk kreeg ik een vijf voor mijn project want er was niet veel tijd er in gestoken….
Mijn moeder en vader boos dat ik een vijf had gehaald….kon er niks tegen doen ik beleefte niet echt veel in die tijd…
Teleurgesteld ben ik naar mijn bed gegaan en heb met mijn guling(rolkussen)hele gesprekken gevoerd wat ik vaak deed als kind…..als boos en verdrietig was dan was dat net mijn ouders die mij wel konden begrijpen en die wel heel trots op mij waren omdat ik mijn project zo mooi had geschreven naar waarheid…..en dan viel ik met een glimlach in slaap….deze guling was mijn heel erg dierbaar ik heb tot mijn 25 jaar gehad toen was hij zo klein geworden van het vermaken dat ik hem weggedaan heb…….soms als ik er aan denk dan mis ik hem nog wel eens,maar nu heb ik een lieve man waar ik tegen aan kan liggen,tegen kan schreeuwen,tegen kan leunen en waar ik op zijn schouder uit mag huilen….

Plaatje van internet

Liefst💋💋Esther💋💋