Was er maar verbinding

Vaak zit ik thuis op de bank en denk aan die gezellig tijd dat Marco en ik over alles zaten te praten.De meeste gesprekken waren over wat er allemaal gebeurd was op mijn werk. Marco had zoveel geduld met mij ondanks dat er altijd het zelfde gebeurd collega’s die te laat kwamen,collega’s die niet op kwamen dagen en meer ook wat ik meemaakte en waar we over gelachen hebben en dan zei Marco:” schat,vroeger had je het altijd over de toonbank(markthallen)hoe die proppie vol was en nu gaat het alleen over je collega’s die te laat of niet komen opdagen”. Dan konden we echt hartelijk om lachen en daar waren onze avonden mee gevuld. Nu denk ik kon ik hem maar even spreken om te vertellen hoe mijn werkdag is geweest. Die momenten mis ik zo vreselijk even samen een moment van klagen tegen hem.

Was er maar een telefoon verbinden om even op moeilijk momenten een belletje te plegen naar mijn maatje,mijn soulmate en dan lachen om zijn gezichtsuitdrukking want soms probeerde Marco mij na te doen hoe ik mijn verhalen vertel dan schoten de tranen over mijn wangen vaak moest ik rennen naar de toilet om dat ik anders in mijn broek plaste van het lachen.

Hoe raar zou het klinken als je zou bellen naar de hemel…….

Met de receptie van de hemel,waarmee kan ik u helpen. Mijn naam is Esther,zou ik even met Marco Zevenbergen kunnen spreken. Wie zegt u,kan u dat nogmaals herhalen. Ik wil Marco Zevenbergen even willen spreken,kan u mij door verbinden……. O,U wilt Marco Zevenbergen spreken wat is zijn sterfdag……. Dat is 20 Januari 2023………. Een moment ik verbind u door………

Esther doe niet zo raar je weet dat er geen verbinding bestaat naar de hemel maar als je hard op praat dan zal Marco je wel horen want hij is altijd dicht bij je en hij zit voor altijd in je hart dat weet je toch. Tuurlijk weet ik dat maar hij antwoord mij niet terug en ik wil alleen maar nog één keer horen dat hij van mij en nog één keer wil ik hem nog vasthouden want ik mis hem zo erg.

Deze dagen zijn de moeilijkste en vervelendste want ik voel mij zo alleen overal zie ik mooie versierde huizen om mij heen kerstbomen die schitteren in de woonkamer en ik kan mij er niet toe aan zetten om te genieten naar de kerstdagen en dan hoor ik men zeggen meissie dat is ook wel logisch het nog zo vers.Dat klopt maar ik had mij altijd zo verheugd op de kerstdagen samen ontbijten,samen krassen en samen de kerstkaarten lezen van wie we weer een kerstkaart hebben gehad.Nu heb ik wel een paar gehad en natuurlijk stuur ik diegene ook een kerstkaart maar dan zie ik alleen mijn naam staan als afzender en dan voel ik mij zo alleen en eenzaam.

Wat is dit verdomme zo moeilijk waarom is het ons overkomen Marco waarom.Tranen stromen en blijven stromen ik kan niet stoppen waarom ben ik alleen waarom moest jij ziek worden en doodgaan waarom.

Ik probeer er toch iets moois van te maken en ik heb natuurlijk die herinnering kerstbal die had ooit op mijn verjaardag gekregen van mijn collega Ingrid en daar heeft Marco wat briefjes in gedaan en dat ga ik samen met mijn Bessie op tweede kerstdag lezen heb het haar gevraagd of zij erbij wil zijn toch heel benieuwd wat Marco in zijn laatste dagen heeft geschreven misschien blog ik hier over ga er over nadenken.

Wens iedereen een gelukkig en gezond nieuwjaar toe,

Liefst Esther 😘