Wat een ontspanning

Ik herinner mij toen wij nog jong waren dat er geen tv in huis was omdat mijn vader uit geloofsovertuiging dat niet wilde. Om ons bezig te houden kocht mijn vader legpuzzels en dan gingen we het met z’n alleen in elkaar zetten. Ik heb altijd heel veel rust er in gevonden kan ik mij herinneren.

Nu zag ik wel vaker puzzels maar dacht zal ik het doen of laat ik het liggen soms had ik het al in het winkelwagentje en voor ik bij de kassa aankwam bedacht ik mij weer.

In oktober zag ik ze bij de Aldi liggen en dacht ik neem het gewoon mee en dan zie ik wel wanneer ik er mee begin. Nou afgelopen zaterdag heb ik hem uit de verpakking gehaald maar het voelde raar aan,normaal zitten we met zes man aan de tafel en iedereen trok aan de doos,nu ben ik dus alleen en waar begin ik aan het zijn wel 1000 stukjes zal het mij lukken om een begin te krijgen alleen.Het is gelukt ik heb al alle randjes gezet en nu het is zo dubbel normaal pakte iedereen een eigen stukje en kleuren nu moet ik het toch zelf doen,nee Marco helpt niet mee. Toen ik naar mijn bed ging had ik al meer vorderingen gemaakt.zo was het na een uurtje het is wel heel erg moeilijk vind want onderhand heb je wel drie verschillende roze erin zitten in het kopje die ik maak.

Zondagochtend vroeg opgestaan waterkoker aan en gelijk achter mijn puzzel het wordt echt mijn puzzel alleen mijn komt de eer toe als hij af is. Nu heb ik van elke avond voor ik naar bed ga een foto gemaakt.

ZondagavondMaandagavond

Dinsdagavond

Woensdagavond

Donderdagavond even een avondje samen doorgebracht met mijn lieffie

Vrijdagavond

ZaterdagmiddagEn Marco een foto gemaakt van het laatste puzzelstukjes die ik er in legEn nu is hij helemaal afEn nu samen met de afbeelding erbijNou ben echt trots op mezelf dat ik het toch gedaan heb lekker ontspannend werkje hoor