Ik zat mijn blogs na te zoeken met dat ik in Alpen aan de Rijn geluncht had maar dat zag ik nergens meestal schrijf ik daar bel over maar nu niet schijnbaar. Elf april was ik hier voor het eerst ik moest zo nodig naar de toilet en vaak willen restauranthouders geld of je moet daar wat nuttigen dus ik dacht heb toch trek laat ik maar ergens plaats gaan nemen.
Ooit in het verleden en dan praat ik echt in het verleden was Marco zijn neef Carsten hier met zijn vrouw Byanka weet al niet meer waarom maar toen gingen we naar het restaurant De Beren in Woerden zat die foto op Facebook te zoeken was op 13 oktober 2014 wat een tijd geleden zeg.
Maar nu dus ben ik in Alpen aan de Rijn geweest op 21 april eerst ook wat geshopt en toen naar de beren en ik dronk dit en at dat.
En wat stond er precies op mijn bord een glas met tomatensoep,een bruin sneetje brood met een kalfskroket,een bruin sneetje brood met een uitsmijter en een tosti bolletje.Ik had er heerlijk van genoten die dag was het niet zo druk.
Maar van op 21 april nam weer daar plaats maar toen was het best druk hier en daar een stel of een tafel met luidruchtige meiden of een tafel met drinkende jongemannen of een tafel met twee stellen wat voelde ik mij opgelaten door de mensen voelde mij alleen en eenzaam aan mijn tafel zitten het huilen stond mij nader maar ik moest wel een paar keer die brok in mijn keel doorslikken. Maar wat nam ik nu zal het via foto’s tonen.
Het was ook heel lekker maar de eenzaamheid nam steeds meer de overhand maar ik bedacht mij en liet mij echt niet uit de weg slaan door emoties dus ik vroeg de jongeman die mij bediende zou je een foto van mij kunnen maken,maar hij wou mijn bord opruimen en ik gaf hem aan kan je die laten staan en zo kwam deze het beste eruit.
Maar mensen rekende heel snel af en liep hard naar mijn auto en stak gelijk een peuk op toen ik thuis kwam liet ik mijn tranen vrij lopen ik voel mij zo eenzaam als zo’n zaak te vol is en thuis kon ik ook met niemand praten het voelt zo oneerlijk ik ben zo alleen Calimero zou het gezegd:”Zij zijn groot en ik is klein en da’s niet eerlijk,o nee”. Zo voelde ik mij ook op dat moment,
Liefst Esther 😘
Geef een reactie