De kerstdagen komen er weer aan en dan gaat mijn gedachte naar oude herinneringen uit de tijd dat ik nog een jong meisje was en mijn moeder oliebollen ging maken. Het beslag werd een een beslagkom met theedoek naast de kachel geplaatst zodat het ging rijzen. Omdat het heerlijk was om voor de kachel te liggen/zitten mocht we er niet aankomen, maar vertel dat maar aan drie jonge kinderen tussen de zeven en drie jaar. We wilde weten hoe het ging rijzen ÊÊn op de uitkijk en twee mochten kijken,maar er gebeurde niet veel.
Moeders wist dat we heel nieuwsgierig waren dus zij was daar op voorbereid dat wij iets in ons schild voerde dus dan werden we handig alle drie aan het werk gezet ik de oudste moest de sokken bij elkaar zoeken mijn broertje moest dat in elkaar rollen en er een bal van maken en mijn zusje moest zorgen dat ze in de maand naast moeder voet gedaan werden en we zaten wel alle drie in haar gezichtsveld. Zo kon het beslag in alle rust gaan rijzen,nou denken jullie hebben ze er nooit onder gekeken natuurlijk wel vandaar dat er beter op ons gelet werd.
De oliebollen waren verrukkelijk nou ben ik geen kookprinses net als mijn moeder want ik mis de geuren en lekkere Indische hapjes wel en natuurlijk mis ik mijn moeder het meest tijdens de feestdagen.
20 december is jou sterfdag en dat beeld op mijn netvlies komt steeds weer terug als deze dag nadert en dan wordt erg onrustig en verdrietig mama ik hou van jou daarom wel uit het oog,maar nooit uit mijn hart.đ
Fijne weekend gewenst.
Geef een reactie