zo lief

Al een paar dagen zijn er steeds twee duifjes op het hek elkaar aan het knuffelen en elke keer als ik mijn camera erop richt dan gaan ze een heel eind uit elkaar zitten.
Nou begrijp ik wel zij willen ook wat privacy hebben dus ik moet ze dat ook wel gunnen.
Nu de weeromstandigheden het weer toe laten gaan de slaapkamer raam van s’morgens tot s ‘avonds weer  open en pas dicht als we naar bed gaan.
Nou is het altijd zo dat ik eerder mijn bed in ga dan mijn schat dus dan doe ik het raam op kiepstand.
Dus van de week wilde ik dat ook doen en dacht even nog op de loggia de laatste frisse lucht happen,maar wat zie ik zitten in de boom.
Twee duifjes op een tak ter hoogte van de loggia zelf en met mijn mobiel probeer ik een foto te maken maar moet voorzichtig te werk gaan want misschien schrikken ze.
Toen ik de foto bekeek was het heel donker dus ik dacht ik ga naar beneden en haal mijn camera even,hopelijk heb ik geluk en zijn ze niet weggevlogen.
Op het moment dat ik de foto schiet met mijn camera ontdek ik op etage hoger in de boom een andere duif zitten die mijn heel nieuwsgierig aankijkt en ik moet mijn in alle bochten wringen on een mooie foto te kunnen maken.
Nadat ik de foto op mijn camera bekeek dacht ik wat zijn ze eigenlijk mooi geworden.

Heb de schatjes een goede nacht gewenst en heb toen de deur gesloten en ben voldaan gaan slapen toen ik de volgende morgen wakker werd ben ik toch even gaan kijken of ze er nog waren en dat was zo………..
Wat is het leven toch mooi voor mens en dier……….