Ook staat de afspraak op 16 november al vast om half vier worden we verwacht op de afdeling oncologie route 77 bij Dr.Kroon. We zijn die dag even gaan wandelen in de Leidse Rijn in Utrecht dat komt ervan als we zo laat op onze afspraak moeten zijn.
Ik ging ons aan melden Marco zocht een plek om te zitten toen ik mij bij hem voegde ging hij zich verplaatsen niet om mij hoor. Maar de andere stoelen zaten voor hem iets lekkerder maar we hebben niet lang hoeven te wachten maar aan de blik van de dokter draaide mijn hersens op volle toeren waarom kijk zij zo ernstig is er meer aan de hand.
Deze scans stonden al op het beeldscherm op zich zegt het mij niks maar na de uitleg van de dokter dacht ik hoor ik het nou wel goed.
Helemaal uitgezaaid en ook zoveel uitzaaiingen op de buikwand en het enige wat zij zei:”we kunnen nog een Biopt ervan maken”.Over behandeling was zij heel kort we zouden dan het kunnen verlengen in weken,zegt ze weken geen maanden of een jaar ga ik mijn man echt verliezen moet ik straks zonder mijn maatje verder gaan.
Alles moest nog werkelijk tot mij doordringen ik moet mij zelf tot de orde roepen:”Esther,straks verder denken,nu moeten we eerst thuis komen. Onderweg waren we beide in onze eigen gedachtes verzonken ik weet alleen dat er door mij heen ging waarom moet Marco weer eens gelijk hebben ik parkeerde de auto op de oprit en ik weet niet exact wat ik verder gedaan heb maar het zal niet veel zijn.
Marco belde zijn zoon,onze vrienden Dennis en Tineke ik belde mijn Bessie en we bleven tot na elf op wat kunnen we nu nog doen Marco is moe en ik ook maar kan en wil ik gaan slapen er gaan zoveel door mij heen kan ik dit wel aan wil ik het aan kunnen het is zoveel bij elkaar.
We willen zoveel tijd door brengen nog zoveel mogelijk van elkaar genieten nu we weten dat we nog zo kort bij elkaar zijn maar ik moet nu echt gaan slapen de vermoeidheid neemt heel erg toe,hopelijk kan ik wat slapen maar morgen veel om over te denken.
Esther 😔
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.