Verborgen pijn en verdriet

geplaatst in: verhalen | 0

Ik kijk naar de kaarten die ik in de loop der jaren gemaakt voor jou verjaardag of om ons jaren van samen te tonen jij vond het zo een gebaar want jij had het niet in jou om mij te verrassen en soms brak mijn hart…..maar dan zei heel luchtig:”een kaart of een cadeau laat niet alleen maar zien hoeveel één persoon van jou houd”.”True maar het gaf mij als persoon aan dat je er moeite in heb gestoken”:antwoordde ik hem.

Dat zie ik nu meer en meer om mij heen appje eens in de zoveel tijd betekend ik denk aan jou,maar ik heb het eigenlijk te druk met mijn eigen leven en dat begrijp voor mij is de tijd stil gaan staan zonder mijn grote liefde en voor andere is de tijd voorbij gevlogen wow de diagnose van kanker dat Marco kreeg is alweer bijna een jaar geleden geweest en toen was het alleen afwachten tot hij zijn ogen sloot.

Mijn pijn en verdriet komen met ups en downs naar boven en dat is natuurlijk niet te zien want dat zit van binnen van buiten tovert Esther wel een glimlach en zij schrijft zulke mooie blogs hoe zij haar leven heeft opgepakt en dat zij leuke dingen doet……True dat klopt maar dat is een moment opname niet hoe mijn leven er werkelijk uit ziet de nachten zijn eenzaam en alleen en mijn dagen lijken niet op te houden in mijn hoofd die draaien maar door welke dag is het vandaag wel tig keer kijk ik op mijn mobiel welke datum en dag we leven niks is meer zoals het vroeger was.

Maar tja,zoals mijn gesprekken bij mijn rouwcoach over zoveel pijn en verdriet gaat en hij mij aangeeft niet iedereen mens is hetzelfde,iedereen geeft zijn leven een andere invulling en daarom Esther moet je niet te veel verwachten wat mensen om je heen zeggen ze bedoelen het goed maar weten niet hoe ze er mee om moeten gaan en tja,hun leven gaat verder zij hebben dat verlies van jou niet geleden zij vonden het erg maar het is jou pijn,jou verdriet en van mensen kunnen dat verlangen dat zij alla minuut voor je klaar staan,jij moet je zelf weer omhoog trekken en je zelf een trap onder je reet geven.

Oké ik moet verder zonder mijn grote liefde en ik moet mezelf weer op de rit krijgen. En ik kan je uit ervaring vertellen het is verdomme heel erg moeilijk om dat voor elkaar te krijgen……over vier maanden en zeventien dagen(heb het even goed uitgerekend)is Marco een jaar uit mijn leven.

Lieverd ik weet wel toen jij je ogen sloot is er ook een deel van mijn leven met jou meegegaan ik mis jou heel erg mijn steun en toeverlaat.‘Tot we elkaar weer ontmoeten’.

Liefst Esther 😘

Geef een reactie