Ik wilde vrijdag naar de Vlietland maar het werd mij afgeraden omdat het sneeuwde en dan vond mijn lieve vriendin Tineke beter wachten tot het iets beter weer was en mijn Bessie die zei:”zaterdag wordt het mooi weer dan kan je wel gaan want na sneeuw komt het zonnetje zoals op de dag van Marco zijn overlijden”.
Zaterdagmorgen het zonnetje schijn en ik twijfelde zal ik gaan of niet toch even wat gedeeld met mijn Bessie en die zei;”doe het gewoon”.En ik kleedde mij aan om symbolische afscheid te nemen van Marco op Vlietland.Onderweg belde ik Tineke ook nog op en zij zei;”nu is het heerlijk weer beter dan gisteren”.
Ik had nog niks gegeten en gedronken daarom ging naar de Plaza maar die ging pas om 10:00 open dus wat anders zoeken toen kwam bij de Plus in Leiden uit.
Een ham-kaas croissant,een latte macchiato (eigenlijk mag ik dit niet drinken maar om mijn overwinning te vieren),en een mullermilk met pistache en kokos ga ik naar de Vlietland ons tweede thuis.
Op de parkeerplaats denk ik aan alle keren dat we samen hier aankomen en samen die wandeling maken Marco wat mis ik je zo erg nu wil ik er wel heen maar dan alleen ik vind dat ik het moet doen mij er door heen slaan het is niet makkelijk maar voel mij gesterkt door de wetenschap dat jij straks op mij wacht in de loop d’r jaren ons strandje.
Ik schrijf dit met een dubbel gevoel jij diep in mijn hart maar toch voel ik mij op onze gezamenlijke plek helemaal alleen ik wil een moment van ons twee alleen jij in asvorm ga ik naar ons plekje.Kan even niet verder schrijven maar in mijn volgende blog zal ik mijn ervaring delen,
Liefst Esther 😘
Geef een reactie