Er is geen gebruiksaanwijzing hoe je moet om te gaan na het verlies van je partner……Er zijn geen richtlijnen om te volgen…..alles moet je zelf uitzoeken hoe je een weg moet vinden in de leegte die je partner achterlaat. Ik ben echt een verwende vrouw geweest de afgelopen twaalf jaar en dat besef ik mij heel goed moest er iets geregeld worden stond Marco gelijk paraat had ik erg pijn of verdriet van stond Marco om mij op te vangen nooit hoefde ik veel te zeggen hij begreep mij het beste……dat is best moeilijk toe te geven tuurlijk heb ik mensen om mij heen stuk voor stuk de liefste schatten die ik mij kan wensen……maar het gemis wordt er niet minder op.
Beetje bij beetje raap ik mezelf bij elkaar om door te gaan maar die leegte in mijn leven kan ik niet opvullen en als dat wel kon weet ik niet hoe……mijn hoofd zit vol met nog dingen die ik nog wilde zeggen mijn armen verlangen om Marco vast te houden mijn neus duw ik zo hard in jou jassen die ik hem hangen maar kan geen lichaamsgeur meer bespeuren de lippen die zachtjes op mijn lippen of wangen berusten kan ik mij niet meer de geest halen.Het is zo moeilijk en nog steeds onwerkelijk dat je er niet meer bent.
Tranen rollen over mijn wangen de leegte is niet te vertellen mijn hart is gebroken en voelt heel leeg aan kon je nog maar even bij mij zijn ik heb je nog ik kan echt niet zonder jou waarom schat moest het ons overkomen. Vaak denk wanneer ontwaak ik deze droom maar als ik naar ons bed,onze slaapkamer weet ik dat dit voor real is.
Ik weet niet hoe vaak ik dit ga zeggen jij was de man uit duizenden jij gaf mij zoveel vreugde en blijdschap in mijn leven en tuurlijk ik zulke mooie herinneringen maar ik wil jou naast mij hebben zitten,staan en dansend,lachend en huilend samen nog één keer op de bank,nog één keer een ritje langs de weilanden om een schaapherder te zoeken,nog één keer op vakantie in Gambia,nog zoveel keer samen op de Vlietland en nog zoveel samen zwemmen van strandje naar strandje.
De belofte die ik maakte aan jou om goed voor mezelf te zorgen,de contacten met onze lieve vrienden bij te houden en mijn niet te schamen om ergens hulp te vragen………maar ik ben boos zo boos dat ik nu alleen ben zonder jou helemaal alleen in ons huis. Maar fijn vaak als ik zo ben emotioneel dan krijg ik een app van één van onze lieve vrienden dit keer waren het Daan&Menno schat het lijkt wel of ze het voelen dat ik mijn verdriet wil gaan of moet gaan delen of zit jij hier achter schat nee mensen ik ben niet gek geworden hoor.
Het overvalt mij heel vaak dat ik zo ben huilen en denken aan mijn rots in de branding want dat was jij echt weten hoe ik mij voel dat mis ik wel heel erg. Maar dankzij Daan &Menno ga ik zo lekker slapen morgen heb ik plannen gemaakt maar volgende keer blog ik hierover,
Liefst Esther 😘
Geef een reactie