Vroeger toen wij nog klein waren gingen vaak naar een tante toe(althans mijn moeder noemde haar tante Mien). Daar gingen we op bezoek om zakken met kleding op te halen die een kennis van mijn vader weer ging verschepen naar Indonesië.
Maar waar ik het over wilde hebben is dit:
Wij kids noemde het een theemuts want er zit een theepot in en dan hield je je thee waren,erg handig in die tijd dan hoefde je niet steeds op te staan om thee te zetten.
Die tante(wij noemde haar oma)die kon ook lekker Indische lekkernij maken en volgens maakte zij voor mijn oudste broer Nico altijd broodpudding en dat kregen we altijd mee. Dan zei ze altijd:”deze is voor Coco”. Ik wist niet wie bedoelde maar gelukkig mijn moeder wel dus dan kreeg mijn broer het,hij deelde het wel met ons maar niet voor hij zijn eerste deel gegeten had.
Maar de theemuts wordt bijna niet meer gebruikt,zo ziet het er van binnen uit.
Je moet het wel goed dicht houden anders heb je er niks aan.
Mijn herinnering aan oma Mien van het confussiesplein in Geuzenveld.
Mijn nichten in Australië zullen wel weten over wie ik het hier heb want het is hun oma voor mij was het een super lieve oma zoals ik haar noemde.
Geef een reactie