Museum in het donker

geplaatst in: verhalen | 0

Toen ik vrij was van mijn werk ivm met de verbouwing zijn Marco en ik naar Overloon geweest daar heb je een oorlogsmuseum. Het was voor het eerst dat ze ook in de avond open waren en dat hebben we gedaan.

We moesten wel vroeg van huis want de openingstijden waren van 19:00 tot 22:00 uur dus we gingen voor de file’s begonnen te rijden. We besloten in de omgeving wat te kijken om iets te gaan eten,maar eerst kijken waar het museum zit. Ik schoot overal foto’s van voor we terug kwamen dan is het al donker dus in de omgeving heb je ook War Cemetery en dat doet mij wel veel al die witte grafstenen van alle oorlogsslachtoffers. In Overloon had je er één en in Venray dus ja ik maak van alles wat ik zie foto’sOp een gegeven moment hadden we honger dus nu zoeken waar we iets konden gaan eten. We reden van dorp naar dorp en toen kwamen aan in Gennep.We hadden lekker shoarma gegeten maar we hadden nog een uur spelling dus we bleven nog even hangen.

Toen we aankwamen bij het museum konden we doorlopen naar de Receptie daar moesten we onze kaarten laten scannen en uiteindelijk konden we al binnen een gedeelte zien. Het leuke vond ik dat het pad naar de receptie met lantaarns waren verlicht.

Binnen aangekomen zagen we veel mensen zitten in het restaurant want je kon spaghetti eten want ik had op het internet wat informatie gelezen dat het naar aanleiding van een verhaallijn ging over de Amerikaanse Vincent J. Speranza die in de Ardennen in actie kwam en daar vertelde hij zijn kornuiten dat hij zo verlangde naar de spaghetti van zijn moeder en als zij weer in Amerika waren hun dat moesten gaan proeven zodoende kon je dat erbij boeken voor die avond,maar Marco houdt niet van pasta dus dat deden we niet.Heb zoveel foto’s gemaakt maar ik heb er een aantal in een collage verwerkt maar ik vond het wel heel indrukwekkend al die oude voertuigen te bekijken. Je had buiten een kampvuur waar verhalen over Vincent werden verteld maar het was er koud dus toen zijn we snel doorgelopen en bij het einde was een groot scherm en daar vertelde Vincent nog zijn verhaal en dat hij zelf er niet bij kon zijn maar hij vond het leuk dat iedereen daar aanwezig was.

Onderhand was het tien uur en zijn we de auto gelopen en huiswaarts gegaan. Thuis aangekomen nog wat thee gedronken en daarna mijn bedje opgezocht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *