Fase: Intens verdriet,
Bij mij was intens verdriet heel erg voelbaar want ik heb mij heel eenzaam gevoeld,heel veel boosheid had ik in mij en er heerste ook heel veel ongeloof. Ik ontvluchtte dagelijks mij huis ook omdat ik best de laatste maand mij er opgesloten voelde en dat was achteraf wel heel begrijpelijk geweest Marco wilde niet alleen thuis zijn dus ik kon niet anders om mij daar bij neer te leggen dus het eerste wat ik mij voornam is elke dag de deur uit te gaan en eigenlijk had ik niet echt een doel maar mij buiten vrij voelen was al een prettig gevoel. Het thuis komen was weer wat beladen en zorgde dat ik een dubbel gevoel had voelde mij niet prettig en heel erg alleen had geen aanspraak en steeds bellen met iemand voelde dat ik mij zelf zat op te dringen.
Er werden best wat advies gegeven maar ik dacht eerst jullie hebben makkelijk praten want ik sta hier wel alleen voor en een universiteit die had op het internet een vragenlijst geplaatst over rouwen en ik schrijf mij er voor in en dacht waarom niet dan kan ik misschien mijn verhaal kwijt aan een wildvreemde en kreeg na een week een belletje en daar moest ik op vragen een cijfer geven wat ik er bij voelde.Want zij ondervinden hoeveel onbegrip er heerst bij werkgevers en vrienden want rouwen is nog ergens een heel taboe om er over te praten en te voelen.
Ik kocht een boek dat gaf mij ook een hele andere kijk op wat ik mee maakte en hoe ik mij voelde want deze persoon had exact het zelfde meegemaakt en daar haalde ik toch de kracht eruit om op zoek te gaan naar een rouwcoach en na de eerste intake gesprek en een gesprek met leidinggevende kon ik met deze rouwcoach aan het werk gaan.
Je zag vrienden hun eigen leven weer oppakken en soms voelde ik mij hierdoor heel erg teleurgesteld maar tja,hun maken niet mee wat ik heb meegemaakt en zoals Marco en ik dit al voor hij zijn ogen sloot bespraken had ik het gevoel altijd gehad dit gebeurd mij niet deze vrienden zijn voor het leven maar nu denk ik Marco heeft echt gelijk gehad en je moet in deze eenzame strijd echt op je zelf bouwen en vertrouwen. Vele zeiden dingen tegen mij en nu weet ik veel beter en ja ik kan mezelf alleen gelukkig maken en dat kan niemand anders maar dat ik door teleurstelling wel heel erg verdrietig en nu anders naar de mens kijk dat had ik niet verwacht.
De intens verdriet heb ik nu heel erg onder controle en probeer er een hele positieve wending in mijn leven te geven en ik denk dat dit mij aardig lukt soms komt het intense verdriet nog boven drijven maar daar geef ik mij ook aan over en het lucht mij ook heel erg op ik ben heel trots op mijzelf had nooit gedacht dat ik zo ver zou komen maar de gedachtes aan alle gesprekken met rouwcoach en met mij geliefde hebben mij zoveel kracht geven om het leven stap voor stap te nemen,
Met heel veel dank aan de mensen die in mij geloofde,
Liefst Esther😘
Geef een reactie