Eindelijk kan ik beginnen aan het herstellen van mijn operatie…….had niet echt een leuke
ervaring opgedaan maar dat laat ik ver in het verleden en nu ga ik alleen positief met mijn herstel om……Nadat ik thuis aangekomen ben hebben we pizza gegeten en gelijk 2 ibuprofen ingenomen……..omdat ik zo’n pijn heb ga ik mijn bed op zoeken……de komende 2 dagen moet het verband erop blijven en moet na twee weken de hechtingen eruit halen…..maar het eerste is dan al aangebroken…….
heb even gekeken hoeveel het verband woog dat je erom krijg……..het lijkt een kilo maar het is maar 120 gram maar het is toch wel veel hoor…..nu voelt je arm gelijk veel lichter en nu op naar de volgende…….het weer helpt ook voor geen meter wordt er echt niet vrolijk van……alleen maar regen en hele donkere dagen…….ik probeer met Marco nog weg te gaan alleen moet ik dan voor zorgen dat mijn hand niet nat wordt……achter de pc veel bezig met schrijven en geregeld naar Bert geweest……hij zit nu in het verzorgingshuis en het gaat hem goed……zijn kamer is bijna klaar huis is bijna opgeleverd spullen zijn weg gehaald alleen de laatste dingen nog regelen…….en verder hebben we niet veel te doen als het weer zo slecht is……..iedere avond gaat het al beter om mijn draai te vinden in bed en mijn hand zo te ontlasten……..
zo heb even mijn pleister eraf gehaald om het te verschonen wat ziet mijn hand er droog uit zeg kijken of ik even wat Crème op smeren…..nog een week te gaan dan mogen mijn hechtingen er eindelijk uit……..ben dan opgelucht alleen het ziet er wel heel erg uit…
Dit had ik ook op facebook gezet en ik kreeg er veel reacties op dus ik denk dat ik veel mensen heb gechoqueerd ermee heb……..ik heb er best een traan om gelaten en gedacht waarom heb ik het laten opereren en dan komt het antwoordt om van mijn tennisarm af te komen maar waarom ook alweer zo snel……antwoordt omdat ik er genoeg van had van het niets kunnen doen……oké ik sta weer met beide benen op de grond nu alleen maar positief denken……en alle ellende achter mij laten……..dus ik dacht alleen aan aankomende week mogen die hechtingen eruit…….dan wordt misschien de pijn ook veel minder hoop ik…..ik begin mij beroerd te voelen en niet meer lekker in mijn vel….wat is er toch aan de hand met mij heb ik niet al genoeg ellende………nee dus niet krijg ik koorts het was eerst niet echt hoog 37.4 het viel mee…..alleen hoe verder de week in gaan en ik maandag mijn afspraak heb om mijn hechtingen er uit te halen hoe beroerder ik wordt……maandag kom ik tot de conclusie dat mijn koorts opgelopen is we hebben 38.6 gemeten ik ga gewoon mijn hechtingen eruit halen want die die vervelen mij zo erg…….wachten in de wachtkamer eindelijk kan ik naar binnen…….wond ziet er goed uit en nu mijn hand ontsmetten en mesje en pincet er bij nu maar beginnen…….hechting 1 gaat wel makkelijk waar is de knop van 2 en 3 oh,hier die kunnen er ook met gemak eruit…..maar ik zie de dokter kijken dit is denk ik niet de bedoeling mijn wond gaat open…..oké waar is hechting nummer 4 en 5………nummer 4 is wat meer in mijn vlees maar 5 kan niet gevonden worden…….krijg te horen het is beter om langs het ziekenhuis te gaan ook omdat mijn koorts is opgelopen naar 40.3 misschien heb je een infectie in je wond…..laat het maar in het ziekenhuis nakijken……..bij de eerste hulp wordt ik door een verpleegster geholpen met allerlei vragen en dan zou er een chirurg komen om te kijken……na een uur gewacht te hebben komt er een mannelijke chirurg binnen en hij kijkt ook werd mijn koorts opgemeten en het is nog zo hoog bloed afgenomen om te kijken of ze daar iets in zien…
Dan zegt hij ik kom zo terug om te kijken waar die laatste hechting zit……na bij 2 uur komt hij terug met nog een chirurg en samen kijken ze er naar en dan wordt mijn hand ontsmet en dan komt er een pincet en mesje weer aan te pas……na speuren in de wond wordt nummer 5 gevonden er uit gehaald…….nu nog wachten tot ik de uitslag van mijn bloed test heb kijken of er geen infectie zit in mijn wond…….na 5 uur heb ik eindelijk het verlost antwoordt ik heb gewoon griep daarom zijn mijn klieren ook opgezet….oké we kunnen naar huis…..en nu maar uitzieken…
kreeg wel te horen dat het er niet mooi uit kwam te zien dus ik moest er wel rekening mee houden dat het best een lelijk litteken wordt….dus daar wordt ik ook niet vrolijk van hoor..
op 14 juni naar de Arbodienst geweest en daar zeiden ze het zelfde dank U wel voor al die mooie woorden…….ben echt niet gelukkig met mijn hele operatie ben zo teleurgesteld erin dat de moed steeds dieper en dieper je schoenen in zakt…..
Wat mijn schat nu doet is dagelijks mijn hand vijlen om het overtollig vlees weg te halen en ook goed in te smeren…….heb wel dat ik mijn hand niet goed kan buigen want bij mij pols zit het strak en van mijn duim richting mijn muis ook maar iedereen roept het…..
MEID BLIJF POSITIEF DENKEN HET KOMT WEL GOED
beetje raar maar eerst zien en dan geloven……..ben niet heel snel overtuigd nu heb nog een afspraak lopen met DR Tjakali en dan hoor ik wel wat deze slager te vertellen heb…op dit moment ziet het er nu zo uit dankzij de liefste schat van de wereld Marco Zevenbergen
Alle positieve gedachte die zijn na alle ellende omgeslagen in negatieve tijd
Geef een reactie
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.