Niet verwacht

Twee dagen zag ik de lucht zo mooi verlicht en kon het niet laten om ze vast te leggen.De wolken op de achtergrond deed mij denken aan een hevige regenbui.Maar verder richting Amsterdam werd het lichter en mooier en mijn gedachten waren op de VL lekker uit de kleren en relaxen.Tijdens mijn pauze overlegde manlief en ik wat nemen we te eten voor op de VL want dat moest ik meenemen,en terwijl we dat overlegde zei manlief ze hebben bij de AH een bolderwagen en misschien kunnen we die kopen voor onze spullen te vervoeren.

Ik ondernam gelijk de stap om te kijken waar ze bij ons waren er stonden twee gelijk afgerekend en op de afdeling gezet. Ik moest ook nog twee maaltijdsalades mee nemen lekker he zo’n klein vrouwtje en alles tillen.

Nou is het best grappig toen wij voor het eerst keer samen naar de VL gingen hadden we van een oude boodschap karretje het onderstel als vervoersmiddel gebruik en iedereen lachte ons uit,jaren verder heeft iedereen zo’n kar(het was gewoon makkelijk).Maar toen ik met de doos bij auto kwam belde ik Marco om te zeggen dat ik onderweg ben,maar de telefoon werd door een vrouw beantwoordt die mij zei;”waar blijf je nou schattie”. Ik raakte geïrriteerd en dacht wat de f#ck is dit nou weer. Toen kwam manlief aan de lijn en zei:”je herken die stem niet hé. “Nee”:antwoordde ik kortaf. Toen hoorde ik:”dat het suus was” was ik eigenlijk heel verbaasd.

Suus is een schat van een vrouw eigenlijk een fantastische kanjer,haar man Aad is afgelopen december overleden en deze twee mensen zitten heel diep in mijn hart.

Dus ik wilde haar zo snel mogelijk zien en ik ben zo trots op haar dat ze weer op de Vlietlanden was,dit is ook de wens van Aad dat ze hier weer onder de mensen kwam en ik vond haar er geweldig uit zien en ook haar vrienden die bij haar waren zijn zo lief en gezellig we hebben mooie herinneringen op gehaald en het deed haar goed om op de VL te zijn.

Suus ik ben super trots op je en ik weet zeker dat Aad dat ook is.

Love you💋💋💋💋