Een fijn moment.

Gisteren ochtend zag ik een app van mijn broer Ron hij wilde het graf van mijn moeder bezoeken met zijn zoon Jaron en vroeg of ik kon uitleggen waar ze lag. Ben zo slecht met uitleggen en belde hem op om te vragen of hij het beter vond als ik hem na mijn werk bracht.

Rond half twee was ik vrij en beide stonden ze te wachten op mij. Reed voor hen uit naar het graf en ik zag voor ik instapte dat mijn neef Jaron reed,wat worden klein jongens al groot zeg.

Aangekomen bij de begraafplaats stapte we uit en eerst moesten er wat spullen overgezet worden in mijn auto.

Heeft mijn lieve broer aan mij gegeven coca cola items ben er superblij mee,door de corona ga ik liever niet naar hun toe mijn broer loopt dan een groot risico en dat wil niet op mijn geweten hebben.

We zijn naar het graf gelopen,mijn neef(je) heeft mijn moeder nooit gekend mijn vader wel. Jaron vertelde:”dat mijn vader altijd in zijn buik kneep” en dat klopt.

We stonden wel een paar minuten stil alle drie in gedachte en toen vertelde ik dat ons broer Nico aan de andere kant lag. Daar zijn ook nog even langs gegaan.

Daarna zijn we terug naar de auto gelopen en ondertussen over koetjes en kalfjes gesproken,ondertussen was het wel bijna een uur dat we bij de auto hebben gestaan. Achter ons was een klein filmploegje bezig om een rouwauto die door een collega begeleid werd door rustig voor de auto te lopen. Ze maakte twee films aan het maken daarna namen ze afscheid en de filmploeg ging naar de graven om foto’s of een film te maken.

Rond drie uur reed ik voor hen uit en ik sloeg richting Den-Haag/Rotterdam en hun namen Schiphol/Utrecht. Rond kwart voor vier was ik thuis en dacht erover na nooit heb ik met een familielid bij het graf van mijn moeder,broer gestaan het gaf mijn een fijn moment om dat met hen te delen.

Dank jullie beide dat ik erbij mocht zijn.

Ron&Jaron