Herinneringen koesteren

geplaatst in: verhalen | 0

De eerste paar weken dat Marco overleed heb ik alle strohalmen aangegrepen wat ik maar zag een boek over Met verdriet,niet verloren…..heb hier over een blog geschreven mocht je het willen lezen zo heet de titel Boek 8 en dat heb mij toch wel een inzicht gegeven.

Maar deze zag ik op Facebook ook voorbij komen en gelijk had ik het besteld kreeg het ook heel snel binnen ik bladerde erin en dacht wat moet ik hier mee en legde het in het mandje onder de tafel en na zoveel maanden dacht ik er aan koestering waar is die ook alweer en ik vond hem op die plek.

Heb al aardig wat er in geschreven leuke en minder leuke stukjes en dat was ook de opdracht om dat voor mezelf naar boven te halen en het opschrijven helpt mij er mee want soms heb je van die momenten dat als je terug kijkt naar ons leven of relatie dan zijn er dingen waar je achteraf denkt waarom was dit zo gelopen en waarom heb ik het niet anders aangepakt.

Je heb het spreekwoord over de doden niets dan goeds daarom hou ik het voor mij of althans schrijf ik het in mijn koesteringsboekje zodat ik het alleen kan lezen en kan zeggen.Tuurlijk deel ik mijn dingen met mijn rouwcoach,mijn beste vrienden en mijn broer en hun zeggen dan ook schrijf het van je af en dat doe ik in mijn boekje.

Ik moet zeggen het lucht heel erg op het verdriet en gemis is er niet minder op de worden maar stap voor stap kom ik toch een heel eind.Maar veel dingen wat ik nu onderneem voelgoed en ik weet zeker dat Marco er ook 100%achter sta hoe ik nu in het leven sta en er mee omgaat.

Deze heb ik ook gekocht vandaag kon ik het ophalen bij PostNL punt en als ik niet moest eten had ik hem helemaal uitgelezen blog ik erover en die kaartjes wil ik iedere dag één op mijn Facebook plaatsen maar nu wil ik weer eens te veel dus kleuter even terug op de pas.

De boeken die ik heb gekocht en gelezen hebben mij toch wel geholpen om met mijn gemis en verdriet om te gaan en ik weet het ben er nog niet maar ik kom wel op de top van de berg…….stap voor stap…….en met die gedachten zie ik weer licht aan het eind van de tunnel……..mis je mijn liefste Marco😘😘😘

Liefst Esther 😘

Geef een reactie