Onderweg kwamen dit leuk autootje tegen en dan moet ik altijd aan mijn overleden broer denken,zal maar eerst de foto laten zien.
Nico mijn broer had een gele mini en dan moet je voorstellen dat hij groot en fors gebouwd was,en in het autootje leek of hij klein was.
Nico kon zich snel irriteren aan andere weggebruikers en dan was het vaak dat hij zijnđź–•opstak en dat men hem voor het stoplicht om uitleg wilde vragen,aangezien Nico doof geboren is moest hij men wel aankijken zodat hij lip kon lezen.
En als hij dan uitstapte dan moest hij er veel moeite voor doen maar als hij was uitgestapt dan probeerde men toch zo vriendelijk mogelijk te blijven zodat ze weer gelijk uit elkaar gingen.
De lieverd was niet gewelddadig maar je moest hem niet beledigen dat probeert men wel eens om achter zijn rug uit te schelden en dan kon je wel eens een goede knal op je bakkes krijgen. Mijn broer was heel beschermend naar ons toe en je kon goed met hem praten maar ook lachen ik mis je mijn lieve broer.
Geef een reactie